B-Plus
Wim had het er woensdag op café over, hoe hij zijn naam heeft verbonden aan B Plus.
Om alle misverstanden te vermijden, B Plus is geen politieke partij en zal dat ook nooit worden. Bij de stichting van B
Plus in 1998, hebben de oprichters zich als doel vooropgesteld om een drukkingsgroep, over alle partijgrenzen heen, tot stand te brengen. Deze groep zou enerzijds verzet bieden tegen separatisme en anderzijds ijveren voor een waarachtig en evenwichtig federalisme.
De leden van B Plus bestaan uit mensen met de meest verschillende maatschappelijke achtergronden. Zij dragen allen samen met één, krachtige stem een boodschap van verdraagzaamheid en solidariteit uit naar de politieke wereld toe. Verdraagzaamheid en solidariteit, met respect voor ieders verscheidenheid, vormen de basisbeginselen in de actie van B Plus.
En ik zit nu al de hele voormiddag te lezen en te knikken.
Volgens B Plus, dat ijvert voor een nieuwe politieke cultuur, getuigt het streven naar een multiculturele en meertalige democratie van politieke cultuur en ethiek. De wereld van morgen zal behoefte hebben aan meer meertalige parlementen, niet aan minder. Meer en meer zullen mensen in onze kleiner wordende wereld verplicht zijn in meertalige vergaderingen, met de hulp van simultane vertaling, samen te zoeken naar gedeelde waarden, waarheden en oplossingen. Dit vergt inspanningen. Ze leveren en ze niet uit de weg gaan is blijk geven van politieke cultuur. B Plus wil dat er open en openhartig gedebatteerd wordt over politieke moed, staatsmanschap, verantwoordelijkheidszin en eerbaarheid in het algemeen (in alle geledingen van het maatschappelijke leven) en over federale loyauteit in het bijzonder.
U zou het ook eens moeten proberen, dat lezen.
Ik was ook aangenaam verrast. Ik was er geraakt via Luc Van Der Kelen, die lid is van de raad van bestuur van B Plus.
Ik ben van mening dat je dat een beetje los moet zien van bepaalde politieke indelingen. Een grens is voor mij iets puur bestuurlijks, om het simpel te stellen, een toewijzing van verantwoordelijkheden: een bepaald bestuur is verantwoordelijk over de rioleringen in een bepaald gebied, ergens is er een grens en is een ander bestuur voor die in het gebied ernaast. Niets meer dan dat. Ik denk dat vrijwel elke (Vlaamsgezinde) partij (op die ene na) zich in bovenstaande waarden van respect, verdraagzaamheid en solidariteit kan vinden. Meer bevoegdheden voor Vlaanderen, tot zelfs een verdwijnen van het federale niveau, hoeven zeker niet gepaard te gaan met het verdwijnen van deze waarden.
Ik vind ons bestuur toch nog net iets te belangrijk om sociologische experimenten met meertalige vergaderingen in op te zetten. We doen het gewoon best zo efficiënt mogelijk: bevoegdheden op het niveau waar ze het best en efficiëntst uitgeoefend kunnen worden. Dit houdt meer verantwoordelijkheden voor de steden en gemeenten in op bepaalde vlakken, maar volgens mij ook minder op het federale dat volgens mij inefficiënt is door enerzijds de grote tegenstellingen en anderzijds de te kleine schaal. Volksoverschrijdende zaken schuiven we beter naar Europa toe. Dat is één grote meertalige vergadering, grensoverstijgend, waar we echt meer energie in moeten steken. Het Belgische federale niveau zie ik dan eerder als blokkerend, inefficiënt en dus overbodig.