Maar jongens toch.
Dood van de stress ga ik. Echt waar. Mijn euforie van gisteren dreigt weer om te slaan, er is blijkbaar wel altijd iemand die moeilijk doet.
Ik ga zo blij zijn als alles eindelijk getekend is. Manmanman.
Kerygma
Alles van waarde is weerloos
hou je goed! ook al is het bijna onmogelijk, probeer het je niet te veel aan te trekken. Ik ken spijtig genoeg het gevoel, na alle ja-nee-misschien was ik zelfs niet echt gerust toen de notaris “proficiat” zei.
Pffff troost u, ik wacht al 6 jaar op de eindafrekening van de syndicus zodat ik eindelijk die openstaande kosten eens kan vergeten. Natuurlijk is die syndicus ermee gestopt en moet ik het tegen “de nieuwe” gaan bewijzen met papieren die ik nooit gehad heb en krijg ik alle X aantal maanden wel weer is bericht van een deurwaarder waarmee ik “de nieuwe” dan weer eens mee ga uitkakken.
Kort gezegd : eigendom – altijd leute !
Heb gans je “huis-saga” nog eens herlezen, en wat ik raar vind is dat je papa dat probleem ineens ontdekte… Is dat niet de taak van de notaris? Was toch van mening dat hij de man/vrouw is die alle voorafgaand onderzoek moet doen vooraleer een pand verkoopbaar gemaakt kan worden? (bodemonderzoek e.d.)
Of heb ik het verkeerd voor?
pff wat een rukkers zeg. ik krijg een beetje stress in uw plaats… en duim intussen dat het snel in orde komt.