Plus twee.
Het is pas sinds vorig jaar dat ik mezelf heb gerealiseerd dat die kleine tomaatjes die in deze nieuwerwetse tijden overal te verkrijgen zijn kers-tomaten heten omdat ze de grootte hebben van een kers.
Aangezien deze dingetjes vroeger, toen ik nog geen contactlenzen hoefde te dragen en mijn rug nog genen zeer deed, enkel rond de feestdagen in de winkel lagen, heb ik altijd gedacht dat dat kerst-tomaten heette. Zoals er ook christmas-beer is en al.
Kalle dat ik ben.
Mijn lief dacht dat ook altijd… ge zijt dus niet alleen. Ik heb ‘m maar met moeite kunnen overtuigen dat ‘t eigenlijk kers-tomaatjes waren 🙂
Gelijkaardig: ik heb lang gedacht dat het “een naft” was ipv “een aft”. Want ge hebt “eenaft” in uwe mond 😀
u heeft juist een fabel uit mijn wereld geholpen… ik dacht ook altijd dat het kerst-tomaten waren, simpelweg omdat wij ze nooit op andere momenten op ons bort kregen.
Ik vrees dat ik ook een kalle ben. Ahum. Ik heb het zelfs voor het zekerste toch nog maar eens opgezocht. Het onlinewoordenboek Van Dale kent geen kersttomaten maar wel kerstomaten. Verdorie toch.
Nu ja, ik hoef het woord niet vaak te gebruiken aangezien ik die dingen toch niet zo lekker vind. 🙂
oeftie, ik ben dan gelik toch niet den enigen “kallen”…gelukkgi hebben mijn zussen me dat hardhandig aan et verstand gebracht toen ik zei dat ik geen “kerst-tomaten” had gevonden
zussen zijn heel goed in het vernederen van hun broers in het openbaar :s
Net zoals denken dat de zee zout is omdat je broer je ooit eens wijsgemaakt heeft dat er daar voor de kust eens een boot met een enorme lading zout gezonken is..