De zondag.
Gisteren was nietsdoendag, ten huize lief en i.
Fijn was dat, want het was alweer een hele tijd geleden dat we nog een dag gewoon niets hadden gedaan met z’n twee.
Geslapen tot de middag, dat was de eerste belangrijke stap. Daarna zijn we richting Broderie getrokken voor de lunch, alwaar we J. en F. tegen het lijf liepen, die hetzelfde aan het doen waren als ons: rondhangen. We hebben dan een beetje samen rondgehangen, lekker gegeten en het was fijn hen nog eens te zien.
Daarna hebben lief en ik door de stad geslenterd, boekjes gekocht in Popville en koffie gedronken. Om dan naar huis af te zakken, de cocotte op het vuur te pleuren en onderwijl de gekochte boekskes te lezen.
Na het avondeten en Willy’s en Marjetten en een paar uur op café omdat de radiofonie platen moest draaien, behoorlijk vroeg gaan slapen.
Alle zondagen zouden zo moeten zijn, vind ik.
zoals anouk zingt in een liedje:
“I love it when you take me on your lonely Sunday stroll”
…