Soep.
Ik was zo opgedraaid daarnet, u heeft er geen gedacht van. Voor de mensen die niet in de meetjeslandse potgrond zijn gekweekt en evenmin uit aanpalende streken afkomstig zijn (ja, u daar, die “willy’s en marjetten” niet verstaat, het gaat over u): opgedraaid, dat is hetzelfde als opgepierd en ook ongeveer het zelfde als overlegd. Een beetje te veel stress, te veel werk, rambling mind…u kent het wel.
Bovendien ben ik eenzaam vanavond, want lief is try-outen. En moe ben ik ook, door het avontuur van deze nacht en door het vele werk.
Gelukkig is er soep. Soep maken is namelijk de allerbeste manier om muizenissen en stress zo snel mogelijk weg te krijgen. Niets is meer ontspannend dan een ajuintje fijnsnijden. Niets is zo goed voor de rust in je hoofd als een pompoen schillen en in heel kleine blokjes hakken.
Soep is ongelooflijk zen. En nog goed voor den honger ook.
Ik vreet me te pletter tijdens stressmomenten. Oh-la-la’s bij voorkeur. Zo lang mogelijk in mijn mond laten smelten vooraleer ik het doorslik. Ook wreed zen. Maar ‘k zen er wel al wreed van verdikt 🙁
Nog een geluk dat je niet mot ‘kippen’..
Tenzij je in je vinger snijdt, that is. :-\
‘ter is anders nog een feestje ergens in gent tonight 😉
Hoe? Lief is “try-outen”? En hij is nog maar pas in première gegaan? Zeg nu niet dat hij al wéér bezig is aan een nieuwe show hé? 🙂
Okay… net vorig postje gelezen ivm. carglass en al… My bad…
Soep is gewoon de meest klassieke VL armemensenkost.
Vergelijk het met de Italiaanse keuken : ook atijd dezelfde 5 Ã 6 ingrediënten, maar wel tot het allerhoogste peil gebracht.
Bij ons brengt soep en gevoel van veiligheid, houvast in onzekere tijden.
Ooit een Duitse secretaresse gehad. Ze beleefde onzekere tijden ( echtscheiding ed). Wat at ze , kwasi uitsluitend? Kartoffelen & Knödel.
Voilà .