Dag van de leerkracht.
Vandaag is het Dag van de Leerkracht. Gisteren heb ik zitten janken na een paar commentaren op een post hier op Kerygma. Van pure colère en frustratie omdat ik voor de zoveelste keer werd afgezeikt omdat ik durfde zeggen dat ik moe was na een paar zware dagen. Want mijn dagen, en bij uitbreiding de dagen van eender wie in het onderwijs, kunnen niet zwaar zijn. Waarschijnlijk ben ik een enorm mietje (hoewel mijn eigen ervaring in de privé dat tegenspreekt) en zijn werkweken van ongeveer 70 uur *geen* zware weken, maar ik was enorm gekwetst door die opmerkingen. Het is heel frustrerend als je hart en ziel in iets legt en op zo’n manier wordt behandeld.
Edoch, blijkbaar is dat het beeld dat de meerderheid van u heeft over mensen in het onderwijs, dus zo is het dan maar.
Vandaag is dus voor jullie eigenlijk niet de dag van de leerkracht, maar de dag van de luie kloten die op kosten van de maatschappij niks moeten doen in ruil voor maanden vakantie, veel poen en een werkweek van 20 uur.
Ik wil echter niet nalaten vandaag een paar wensen over te maken.
Aan alle ouders en toekomstige ouders wens ik dat hun kinderen les krijgen van gepassioneerde mensen, die hun job doen uit liefde voor uw kroost en oprecht met hen begaan zijn. Mensen die daarnaast zich ook bijscholen, die zichzelf vernieuwen en veel tijd en energie in hun werk steken.
Aan al mijn collega’s -in het middelbaar- basis- en hoger onderwijs- wens ik enthousiasme, voldoening en veel leute en plezier voor de klas.
En aan al mijn studenten wens ik de liefde voor het lesgeven toe die, als je die hebt, leerkracht zijn de beste job ter wereld maakt.
Niets van aantrekken van die kl… die denken dat leerkrachten niets moeten doen. Mensen met kinderen op school weten dat het tegendeel waar is en ik persoonlijk ben heel blij dat er nog steeds gemotiveerde mensen de job willen doen: gemakkelijk is anders.
Ik kan alleen zeggen: blijf gepassioneerd en do zo voort!
Gisteren heb ik je post en commentaren niet gelezen, maar ik kan me al inbeelden wat het was. Ik sta al 15 jaar met volle goesting in het onderwijs. Na 8 jaar had ik even een dipje, omdat je dus inderdaad door sommmigen totaal niet geappreciëerd wordt. Mijn moeder vond vroeger dat het onderwijs een ‘schoon’ jobke was als je kinderen had. Tot ze mij bezig zag … haar respect is wel (wat) gestegen.
En velen van mijn collega’s hebben maar 1 kind omdat het echt hard werken is.
Enfin, ik zou het mij niet te hard aantrekken. De voldoening vind je vooral in het werken met kinderen/studenten. Daar doe ik het voor.
Alhoewel dat een beetje appreciatie enorm deugd kan doen. Dus hierbij … gefeliciteerd met de dag van de leerkracht (en een doosje appreciatie met een strikje errond)
wanneer krijgen we een nu es een dag van de bakker? :'(
Eerst dacht ik : “ze is op haar tenen getrapt” dan, “ze heeft een slechte dag” Maar nee hoor ! daar is ze weer, zo kennen we je ! eerst wat koppig iedereen verwijten die je pijn doet om dan keihard terug te slaan. goed geschreven trouwens.
en dat je gemotiveerd bent in alles wat je doet, dat weten we. leer wat meer relativeren en zeg foert tegen alle domme opmerkingen.
zal ik eens beginnen over alle vooroordelen over de zelfstandigen ? ‘ t is geen beginnen aan jong ! dus zwijgen we en doen ons eigen ding verder…
Ik vroeg het mij al af wat hier was gebeurd …
Proficiat dus, met de dag van de leerkracht. Ik hoop dat ook jij kon genieten van een uitbreide massage, aangeboden op school, zoals ik kon zien in het nieuws. En anders moeten H. en Boogie daar maar voor zorgen.
Ik heb het gisteren ook niet gelezen, maar kan alleen maar zeggen dat ge nooit nog van uw leven nog moogt voor janken van mij voor s**t die andere mensen daar over uitkramen! Ik bedoel maar, ik heb een job waar ik 75% van de tijd wordt verweten voor het vuilste van de straat en veel te veel werk doe tegen veel te weinig geld (al gelooft niemand dat).
Trek u dat allemaal niet aan. Wij weten wel beter, en dat is wat telt!
Niets van aantrekken en vooral niet op reageren, lang geleden eens afgeleerd en niet betreurd 😉
Je passie siert je i.
Ik heb zelf 2 kinderen, een middelbaar scholiertje en een lieverd die in het buitengewoon onderwijs type 8 beland is. En de leerkracht in zijn eerste jaar daar, die vergeten we nooit meer. 2 jaar later zegt hij nog steeds dat hij graag nog eens bij meester Jeroen zou zitten. Mijn zoon was op het randje af depressief, had nergens meer zin in… en dat voor een bovengemiddeld intelligent kind, wiens kwaliteiten opgesloten zaten in een lichaam dat niet meewilde door motorische problemen en negatieve motivatie op school. En nu, nu is hij weer dat fantastische kind, door een stel heerlijke leerkrachten die weten wat positieve motivatie is.
En bij mijn pubertje, ach, je voelt het zo, het verschil tussen leerkrachten die hun stof gepassioneerd weten te brengen, en de anderen.
Een high five voor alle leerkrachten die met passie en liefde lesgeven, en die de kinderen voor hen naar waarde schatten. Vele ouders weten die leerkrachten ook naar waarde te schatten, en ik ben daar eentje van 😉
Nu moet ik er bijna van janken zie! Zo juist geschreven, zo precies weergegeven hoe ik het voel! Zeg, jij trekt je zo’n stomme opmerkingen toch niet aan zeker .Laat al die kritikasters zelf maar naar ‘t onderwijs stappen, waarom doen ze dat toch niet !!!
Als ze les geven zo’n lui leventje vinden, waarom stappen ze dan zelf niet in het onderwijs?
Al wie kritiek heeft op leraars: dat ze het inderdaad zelf doen.
Te veel betaald? Te veel vakantie? Leraars blijven in het hoofd van elk van hun studenten zitten, vaak een leven lang. Een al dan niet goede/gemotiveerde leraar maakt voor meer mensen dan je eigenlijk wil weten het verschil. Als meer geld en meer vakantie zou kunnen motiveren zouden ze niet genoeg betaald kunnen worden en niet genoeg vakantie kunnen krijgen.
Maar zoveel worden ze niet betaald, en de vakantie is gewoon broodnodig om te recupereren–lesgeven *zuigt* energie, en dat elk gegeven uur ook nog eens een veelvoud aan uren voorbereiding vraagt, is–toch bij goede leraars–echt niet gelogen.
Nah: respect voor leraars.
En voor mezelf: les nummer één, die ik eigenlijk ook wel met mijn ellebogen had mogen aanvoelen wegens moeder heel haar leven in het onderwijs gestaan hebbende… *niet* proberen de grappigaard uit te hangen met iemand die net acht uur les gegeven heeft. Mijn allerdiepst gemeende verontschuldigingen voor het hoegenaamd niét zo bedoelde commentaar gisteren!
Proficiat, en van harte een fijne Dag van de leerkracht gewenst! Ik wens jou en alle collega’s veel moed om door te zetten en elke dag opnieuw jullie beste beentje voor te zetten.
Trouwens al gezien dat Axelle Red een beoordeling van 2 (twee!!) sterren krijgt in De Morgen .En dat noemen ze toch een wereldster -).
Maar i toch… We doen het toch niet voor die mensen in de comments?
Op elke vraag die ik dit academiejaar al doorgestuurd heb, kreeg ik asap een antwoord van jou. Iets wat ik ten zeerste waardeer. Ik dacht eigenlijk deze week nog toen ik je zag lopen op school, verdomme die i, dat is 1 brok energie.
En dan lees ik hier zo weinig zelfvertrouwen… Komaan collega. Kop op. Het is vandaag niet voor niets dag van de leerkracht he!
@ smetty
het heeft weinig te maken met zelfvertrouwen en en met een gebrek aan energie, hoor.
ik had gisteren een heel antwoord in mijn hoofd en ik dacht “nah, ik steek er mijn energie niet in”. Soms kan ik daar enorm pissig van worden, ja. En ik beschouw dat als een persoonlijk affront: ze beledigen er niet alleen mij mee, vind ik, maar ook al onze studenten die voor die job kiezen.
@ Michel. Het is u vergeven, maar dat wist ge al.
@de rest. ge zijt allemaal lief.
@edith. hij heeft gisteren in Nederland naar het schijnt zijn drie sterren nog eens bewezen. ik vertel het van ‘t weekend wel…
Respect!
Als ik zie hoe hard mijn teerbeminde moet werken in het onderwijs, terwijl ik mijn dagtaak niet mee naar huis hoef te nemen: je moet het maar doen, elke dag opnieuw.
Vanmorgen hebben wij met de ouderraad witte rozen uitgedeeld aan de leerkrachten in de school van onze kindjes, uit respect voor wat jullie allemaal doen voor en met onze kinderen. Chapeau voor de mensen in het onderwijs, laat iedereen maar zagen 🙂
niks van aantrekken! mijn moeder is leerkracht en de moeders van twee van mijn beste vrienden uit het middelbaar zijn ook leerkrachten. da’s allesbehalve een gemakkelijke job. die zomervakantie hebben ze nodig, anders is het onmogelijk ermee in hetzelfde huis te wonen 😉
Mijn moeder staat zelf ook in het onderwijs. Kleuteronderwijs en ze zit momenteel met een klas van 29 kinderen, ik kan er dus best inkomen hoe moeilijk en vermoeiend zoiets kan zijn. Je moet dan ook een hele dag voor een klas staan, kinderen onder bedwang houden en constant uw stem gebruiken. Da’s wat anders dan mensen die achter een bureau moeten zitten tokkelen op de PC. (no offence)
Precies gelijk dat mijn pc in bedwang houden zo’n makkie is, ge moet mij eens horen brullen tegen dat ding, huh ! De collega’s weten dan dan ze moeten wegkruipen.
@michel (en i) : ge moet altijd met alles kunnen lachen, dus geen verontschuldigingen, vind ik. Ja, ook met concentratiekampen, gehandicapte kindjes en the like.
@i : ik begrijp je. Ik denk dat ik hard werk (hoewel ik altijd het tegendeel zeg), er is soms nogal wat mee gemoeid en ik moet nogal eens een teleurstelling verwerken/overbrengen. Soms dwingt een deadline mij tot nachtwerk. Ik kom niet aan 20 dagen vakantie per jaar. Maar ! Het gros van mijn werk is tokkelen op mijn pc. Een klein deeltje is met mensen klappen, en soms een studiedag geven. Als ik één van die dingen een uurtje of 3 heb gedaan, ben ik bekaf, zit mijn kop vol en kunt ge mij op een hoopke vegen. Dus : ik begrijp je.
Proficiat. Leraar zijn, is inderdaad een toffe job.
Wat er ook gezegd wordt, wij weten wat wij dagelijks moeten doen. Alle dagen 20 man motiveren en entertainen met leuke verhalen, leerstof en opvoedende woorden is niet vanzelfsprekend; bovendien moet het altijd in een up-to-date context zijn.
Hmm. Ik ken die frustratie ongelofelijk goed. Als leerkracht Latijn komt daar nog een en ander bij: mijn vak is nutteloos, ik heb altijd de beste leerlingen, en mijn teksten veranderen toch niet meer dus hoe kan ik nu voorbereidingswerk hebben? Fijn hoor.
Moest het nutteloos zijn, het zou al geen 2000 jaar worden gegeven; de beste leerlingen zijn wel die die psychologisch het best gewapend zijn om het bloed van onder je nagels te pesten, moesten ze dat willen; als ik altijd dezelfde teksten zou geven, hoe kan ik het dan nog boeiend houden voor mezelf?
Maar nee, hopen en massa’s tijd natuurlijk, en lesgeven, da’s niet moeilijk he, zeker niet met 25 schoolmoeë pubers. En dan die vakantie. Kan ik bij iedereen toch gaan helpen, want dan is er toch hopen tijd. Tsja. In het jaar heb ik geen tijd om mijn tuin te onderhouden, mijn muren te schilderen, en extra klusjes te doen.
Idd, I., ik word er ook soms moedeloos van. Het beste verweer is nog altijd: “Waarom sta jij dan niet in het onderwijs?” en voor ouders met kinderen: “Jij hebt al moeite met twee. Wil je eens een ganse dag voor 25 man staan, die daar zitten tegen hun goesting, ze nog iets proberen bij te leren, en ze vooral ook stil en aandachtig houden? Ik nodig u uit!” Meestal binden ze dan in. En maar goed ook.
In elk geval hebben de pralines van onze baas gisteren gesmaakt. EN een applaus uit een van mijn klassen ook. En daar kan de rest van de wereld een puntje aan zuigen. Né.
I,
ben een trouwe lezer en fan van je blog.
Sinds kort ook lector in het hoger onderwijs, dus ik begrijp je frustratie.
Ik heb nog nooit zo hard gewerkt dan nu.
Alleen vind ik het wel 1000 keer leuker dan mijn laatste 5 jaar in de privé!
De voldoening, de motivatie die je krijgt van je studenten, de verrijking.. Dat is voor mij onbetaalbaar.
En ja , ik heb loon moeten inleveren en ook vrije tijd, maar dat is met veeeel plezier!
Ik denk gewoon dat je de negatieve commentaar krijgt omdat je het af en toe eens benadrukt hoe hard je wel moet werken (ik meen al een paar keer , ook in je archief, gelezen te hebben dat je meer dan 70h per week werkt)
Ik vind dit niet verkeerd, maar het komt al snel over als ‘geklaag’ , terwijl er ook heeel veel mensen zijn in de privé die zo veel werken. Mijn ouders zijn zelfstandig en voor hen zijn dagen van 15h heel normaal.
Ik houd me aan hun motto: ” we hebben er zelf voor gekozen, we klagen er dan ook niet over”
laat die negatieve commentaar niet aan je hart komen!
Ik denk idd. dat Juultje gelijk heeft. Het lijkt vaak of leraars (en dan heb ik het niet per se over i), meer dan anderen die even hard werken klagen over de werkdruk, en dan lok je reactie uit. Veel zelfstandigen die ik ken zuchten ook wel eens, maar dan meestal met een positieve noot : Gelukkig dat er werk is, beter veel dan geen enz…
Wellicht is dat omdat leraarsin hun omgeving vaak geconfronteerd worden met het cliché dat een leraar het makkelijk heeft (wat maar voor sommigen zo is, net als voor sommige zelfstandigen).
Op je blog moet je echter kunen klagen over wat je wil,…maar de reacties zijn er dan bij te nemen.
Moet je zondag tellen (vaste prik voor veel leraars) ?
Ik kus mijn beide handjes dat ik enkele gemotiveerde leraars heb gekend (en nog ken) tijdens met studietijd. Het zijn zij die mij heel veel geleerd hebben, op alle vlakken. Het zijn zij die u motiveren om uw best te doen, effe een handje toesteken als ‘t ni lukt, na de les of tijdens de middagpauze bijles geven aan studenten die het wat moeilijker hebben.
Gewoon doen wat ge graag en goed doet. En over die commentaren, het gras is altijd groener langs den andere kant, en zeggen dat een ander het zoveel makkelijker heeft is nogal simpel.
Meid, ge weet zelf beter he. En nu: rug recht, shouders naar achter en borst(en) vooruit!
*respect*
Je hebt pas recht om iets over leerkrachten te zeggen als je zelf een volledig schooljaar lesgegeven hebt.
Ik weet dat ik na één halve dag lesgeven aan volwassenen al uitgeput ben – i, ik benijd je je acht-uren dagen zeker niet.
weer een nieuwe website, bart?
🙂
Ik vond dat je een knuffel verdiende…