Nacht.
Het ergste aan de herfst die begonnen is, vind ik toch wel het feit dat ik op moet staan terwijl het nog midden in de nacht lijkt. Iedere vezel van mijn lijf protesteert daartegen. Ik voel mijn hersenen gewoon schreeuwen: “ZOOOOT! Het is wel nog donker é, kalle!”
Br. Vroeg opstaan. Het zal nooit mijn sterkste worden.
Ik functioneer ook maar half voor 12u ‘s middags; vooral de spraakfunctie blijft wel eens haperen :-s
En ik sla computers ‘s morgens, dat ook.
Ik ben mijn laatste dagen aan het profiteren van de jetlag, maar ik ben bijna aangepast :'(
ik ben pas om 8u opgestaan vanochtend…’twas al klaar
RE: welbedankt en merci I.!!!!