Het is stil in huis. Dat komt omdat het nog ochtend is en hij nog slaapt. Hij heeft zijn première heeft gevierd deze nacht en ik ben naar huis ben gegaan omdat ik vroeg op moest staan. Ik vond nochtans van mezelf dat ik ook wel eens mocht vieren, maar het leven beslist soms anders over die dingen.

Het is stil in huis dus en ook schemerdonker. Dat komt omdat ik de gordijnen dichtlaat en de ramen ook. Vandaag is immers de laatste zondag van september, en het is vandaag dus Flikkendag is in onze stad.
Flikkendag, dat is horrordag. Op Flikkendag komen een miljard mensen naar de binnenstad afgezakt, met petjes van één en T-shirts van AVS en vlaggetjes van Dag Allemaal. Met die vlaggetjes proberen ze verwoed nietsvermoedende voorbijgangers in het oog te steken.
Als je met je ochtendhoofd naar de bakker fietst dan staren mensen je na. “Die woont in Gent, misschien is dat ook ene van Flikken. Of misschien kan ze ons bij Brit brengen.” Je bent een beestje uit de zoo, een deel van het decor. En ik heb al zo graag dat de mensen naar mij kijken.

*zucht*

En kent iemand trouwens een efficiënte manier om een helicopter neer te halen?