Het Punt.
Zeg, Bloggerkenblog. Ik doe dus mijn goesting é, met punten en komma’s en dialectwoorden zoveel ik wil. En ik schrijf des noods honderd keer “en al” in een post of ik zeg vijftig keer dat ik “van iets ga doen”. dit alles met de ‘ , ” of << die mij op dat moment het meeste aanstaan. En daarbij: een beetje beu doen terwijl dat ge weet dat ik op reize ben. Typisch Gentse A-listblogger.
Groot gelijk! Ik wil een actie opstarten, met van die bannertjes: “Geef het punt voorang!” 😀
Voorang, beau? Is dat gelijk aanhang?
‘t Is dus voorrang. 😛
Weggegaan is plaatsvergaan, en de opportuniteit maakt de dinges. Ha ha!
“Bloggerkenblog” … krrr.
*Moet erg mijn lach inhouden – whoeha!*
kommaneuker vind ik ook een mooi woord. Als het niet bestond, vond ik het uit. Zo mooi.
Ik had er nog niet bij stilgestaan maar ik stop mijn titels ook blijkbaar altijd met een punt.
Ik ben dus vóór het punt! 😉
Ik eindig men titels ook nooit met een punt. Maar ik maak daar geen punt van hoor.
Iemand moest deze flauwe woordspeling nog maken dus kon het maar evengoed door mij gebeuren hé. Waarvoor mijn excuses.
is da zoiets gentblog kliek, zo van ditte en van datten en van dit meneer en zowaar dat meneer 🙂
Echt waar, cosmic, ik heb bovenstaande zin tien keer gelezen en ik snap er niks van.