Terug.
haha. Wat ben ik toch een leep kind, somtijds. De afgelopen tien dagen heeft u hier namelijk dingen zitten lezen die al maanden in mijn drafts stonden en die nog niet waren gepubliceerd. Linkskes. Recepten. Grote meningen die ik zelfscensuursgewijs niet heb laten verschijnen, toen.
De afgelopen tien dagen ben ik namelijk compleet offline geweest. In Frankrijk, meerbepaald. Eerst in de baai van de Mont Saint Michel, dan op het zeer fijne Ile D”Yeu, dan in Orleans en om af te sluiten samen met Lien en haar radiofonisch instituut in de buurt van Chablis.
Waarom dan zo faken, alsof ge er zijt, vraagt u dan? Wel, ik heb niet graag dat de mensen weten dat ik weg ben. Iedere dag passeren een paar honderd mensen langs dit weblog, waarvan ik echt niet iedereen ken. En aangezien mensen hier terecht komen met zoekopdrachten als “naakt in bad met kinderen”, durf ik te twijfelen aan de goede bedoelingen van een beperkt deel van mijn lezers (en neen, dan bedoel ik niet u, natuurlijk).
En ik vind, geheel in lijn met mijn paranoia karakter, dat er betere ideetjes zijn dan voor honderden mensen verkondigen dat je huis leegstaat de komende tien dagen. Zo van: komt u maar roven, meneer.
Maar bon. Vooraf ingeplande postjes dus. Waarvoor excuus.
Nu gaan we echter terug over tot up-to-date blogging, actueel en heet van de naalde. Nadat ik de infamous Santa Boogie heb doodgeknuffeld, me door mijn mailbox en de meest dringende RSS heb gewerkt, that is.
Hoezo? Heb je dan nog niet gezien dat de tv weg is? En de wijnflessen in de kelder (hips!) , de platen en cd’s van Hankster, 130 cm boeken, de frigo voor een een oud model van op het stort gevonden omgeruild, en de brandkast achter het schilderij in de wc verdwenen is – met alles erin? Ha!
Mental note: volgende keer zorgen dat huug niet weet dat we weg zijn.
Welkom terug! 😛
dus het idee voor de foodblog is fake? 🙁
“En ik vind, geheel in lijn met mijn paranoia karakter, dat er betere ideetjes zijn dan voor honderden mensen verkondigen dat je huis leegstaat de komende tien dagen. Zo van: komt u maar roven, meneer.”
Daar heb je een goed punt.
Maar neen, het is niet fake. het zit gewoon al langer in mijn hoofd dan vorige week…
🙂
Werden je postjes dan automatisch gedaan op vastgestelde tijdstippen door één of andere intelligente plugin, of had je een blogsitter die je draftjes voor je netjes de wereld in stuurde?
Ben namelijk zelf op zoek naar zo’n plugin, aangezien ik ook niet direct wereldkundig wil maken wanneer ik er wel en niet ben. Of naar een blogsitter 🙂
miljaar, en ik zat hier van hiep hoera voor uw lief te zingen en die is gewoon een paar maand geleden al verjaard of zo?
zo weet ik dat je veilig terug thuis bent!
liefs
isa
@Karel: WordPress heeft dat standaard onder de motorkap, gewoon in de opties van de post (waar de categorie en dergelijke staat) “edit timestamp” aanvinken en datum en uur aanpassen, gewoon publishen, en het verschijnt pas als het tijdstip aangebroken is.
Wel opletten dat je theme er rekening mee houdt, er zijn namelijk themes die gewoon rechtstreeks de laatste posts uit de database halen, zonder te checken of ze eigenlijk echt wel published zijn (en of de datum al verstreken is). Enfin, ik zeg het maar.
Ben zelf ook een grote fan van die feature.
Hm. Ik hoop dat de mensen die je kent te betrouwen zijn. En langs de andere kant: de mensen die je niet kent (zoals ik), die weten je toch niet wonen? Je adres staat hier toch niet op?
neen liza, mijn adres staat hier niet op.
*besluit de kat niet bij de melk te zetten*
Liza zal bedoelen dat uwen uitleg van “kom maar roven” eigenlijk een beetje zever is, want niemand die u niet persoonlijk kent en hier toch komt lezen, weet waar je woont… Dat dacht ik trouwens ook toen ik uw postje las. Maar iedereen is vrij om te doen wat hij/zij wil ofkoors. En als fakebloggen daarbij hoort, so be it. Hopelijk heeft de vakantie je veel deugd gedaan!
dns anyone?
Hèhè, i., gelukkig ben ik (en misschien velen met mij) te dom om dat DNS-spul te kennen of tenminste te lomp om daaraan te denken. Ge hebt geluk dat ge al terug zijt, want nu weet ik u wel wonen zenne… 🙂
Oe? waarde gij weg!? Allez… 😀
AAndachtige lezers va, Lien hadden natuurlijk al langer begrepen dat je ‘het land uit’ was… Op hetzelfde moment pakken en vertrekken, dat klonk niet als thuisblijven. Toch fijn dat het hier intussen niet stilletjes was.
Wel lachen zeg, vroeger vroeg men aan de buren om de gordijnen dicht te doen of een lamp te laten branden, nu zet men ‘getimede’ berichten op zijn blog om potentiële boosdoeners zand in de ogen te strooien. O tempora, O mores!