Van die dagen.
Keelpijn, aften, nachtmerries en mezelf vreselijk druk gemaakt over een hoop mails.
Misschien beter nog een beetje in mijn nestje kruipen….
Alles van waarde is weerloos
Keelpijn, aften, nachtmerries en mezelf vreselijk druk gemaakt over een hoop mails.
Misschien beter nog een beetje in mijn nestje kruipen….
gij kunt ook een stukje zagen, de ene moment blijdschap en opscheppen over hoeveel mensen je wel tegenkomt die “vrienden” van je zijn en hoeveel leute het wel niet was, de andere moment gejammer… triestig..
brecht jongen, als het u niet aanstaat, blijf hier dan weg. *mijn* weblog. Als ik mij goed voel, dan zeg ik het. Als ik mij slecht voel ook.
maar allez, *heft aan* “vre-e-de, vre-e-de, vree op aarde en voor a-aa-lll–uuh me-sen”
voor de rest: dit is i.’s blog indeed, als ze al nemeer kan/mag schrijven wat ze wil, dan wordt het pas… triestig…
Brecht moet niet beginnen zagen.
‘t Is toch waar zeker.
Daarbij, ik lees graag over mensen die zich niet goed voelen – ik voel me er beter van (zonder iets te doen… 😉
Bespeur ik daar enige … allez, welk woord was het nu weer… allez, ik ken het, allez… enfin toch… allez… denkdenk… je weet wel: lachen met andermans leed… allez, help eens even… 🙂