Onweer.
Deze avond werd de stad opeens donker. Tien minuten later stonden de straten blank, kletterende de hagelstenen naar beneden en volgden donder en bliksem elkaar steeds sneller op.
Onweer.
Raar hoe iedereen daar anders op reageert: sommige mensen buiten renden alsof hun leven vanaf ging, maar we zagen ook twee jongedames rustig verder wandelend, onderwijl een babbeltje slaand. Wij zaten in de auto en lief vond het onweer “schoon” en “wijs”. Ik kromp bij iedere donderslag verder ineen. Ik heb daar namelijk schrik van. Zeer veel schrik. Ik ben mij bewust van het irreële karakter van mijn angst, maar het blijkt moeilijk te controleren. Ik probeer het op het moment zelf wel te rationaliseren en tot zekere hoogte lukt dat wel: ik hol niet gillend om hulp door de straten, hoewel ik dat wel zou willen. Maar ik voel wel mijn mag samenknijpen bij iedere bliksem en wil wegkruipen bij iedere donderslag.
Triest kind dat ik ben, bij momenten.
(Oh. Deze meneer heeft er trouwens te voet ingezeten. samen met zijn zesjarig dochter, blijkbaar.)
Ik kan daar echt van genieten, in bed, gordijnen open, raam op een kier en dan kijken en luisteren naar een onweer… Ik ben helemaal niet bang van een onweer maar toch ga ik uit voorzorg alle priezen gaan uittrekken, ge weet maar nooit! Het mooiste moment is juist voor het onweer als alles muisstil wordt en er geen zuchtje wind is en dan plots die eerste donderslag…
Wanneer was dat?
Ik heb er absoluut niets van gemerkt. Ofwel lag ik al te slapen, ofwel is’t onweer niet tot op ‘t Zuid geraakt.
het was in het centrum, rond half vijf. heeft 20 minuten geduurd ofzo…
ah. half vijf. dan zat ik nog op mijn werk.
Wij hadden het hier tegen Brussel ook zitten, en zo hard heb ik het hier nog nooit weten kletteren. Althans, nog nooit zo dichtbij, de bliksem is hier enkele huizen verder ingeslagen namelijk.
Trouwens, i., als je dan ergens bang voor wil zijn, wees dan bang voor de bliksem. De donderslag is namelijk zeer onschuldig, dat is het geluid van de bliksemschicht die achterop hinkt. Als het licht gepasseerd is en alles is nog heel, dan heb je niks meer te vrezen 🙂
als het op bliksems aankomt, ben ik ook een mietje. Heb als jonge gast eens een vuurbol weten inslagen in een huis terwijl wij nog in het openlucht zwembad vlakbij zaten… Niet verstandig
mijn bilspleet is heel groot