Voor het geld.
Gisterenavond hadden lief en ik een grappig gesprek toen we gingen slapen.
hij: hé, jij bent al bijna vier maanden gestopt met roken, niet?
ik: ja-ha-a. ik vind dat ik wel een cadeautje mag daarvoor.
hij: een cadeautje? Als je een *jaar* gestopt bent, dan krijg je een cadeautje.
ik: zo lang nog? Alleuh. Please buy me pretty shiny things…toe-oe.
hij: Pretty shiny things? Zoals aluminiumfolie?
En toen lachten wij een beetje en was het even stil. En aangezien het principe “great minds think alike” in ons geval zeker opgaat, dachten we een halve minuut later allebei aan hetzelfde.
Vroeger spaarden wij de zilveren papiertjes uit pakjes sigaretten. Want als je een kilo had en die opstuurde, dan kreeg je tienduizend frank, zo vertelde men. Nu – met onze volwassen en realistische ingesteldheid – denken wij dat dat allemaal geen waar was.
Wij hebben ze allebei nog lange tijd verzameld, maar geen van beide is ooit aan een kilo geraakt. Iemand van jullie wel? En naar welk adres heb je die brol dan opgestuurd? En heb je dan echt veel geld gekregen?
Wij hadden iets soortgelijks met Chocotoffs. Als je er een had met een dubbele wikkel dan won je zogezegd een auto. Kilo’s chocotoffs gegeten, nooit een auto gewonnen 🙁
Ik herinner me nog iemand die van iedereen die papiertjes vroeg, maar of die ooit aan een kilo is geraakt weet ik niet. Ik geloof trouwens dat het geld niet aan jezelf toekwam maar een goed doel, één of ander kankerfonds ofzo.
Hoezo voor het geld? Zilverpapier is voor de arme negertjes in Afrika ja!
En lipjes van cola-blikjes die gespaard moesten worden om een arme duts een rolstoel te kunnen geven.
Intriest. :'(
Hier iets in de trant van het verhaal van Werner. Wij prutsten het aluminium van de ‘papieren’ wikkel van de chocotoffs en als daar een gouden lijn onder stond, kreeg je 5000 frank ofzo. 🙂 Waarschijnlijk wat dat gewoon een merkteken dat de rol waar de wikkels uit geknipt werden bijna op was ofzo 🙂
Vroeger gebruikten ze bij de Chocotoffs andere lijm en kwam dat zilverpapiertje er makkelijker af. Nu gaat dat veel moeilijker. Dutsen dat dat is, alles in kleine brokskes! Vroeger was alles veel beter…
Ze hebben mij altijd wijsgemaakt dat zilverpapier vroeger van echt zilver was. Zo’n dun papiertje is niet veel waard, maar als je aan een kilo raakt moet dat dus inderdaad wel wat opgebracht hebben. Als ik me niet vergis, hebben we het uiteindelijk aan de ruimtevaart te danken dat ze tegenwoordig “zilverpapier” kunnen maken van aluminium in plaats van zilver. Helaas is die aluminiumfolie niet echt veel waard, zelfs niet per kilo.
quote skender:”Helaas is die aluminiumfolie niet echt veel waard, zelfs niet per kilo.”
Maar als ge éecht heel veel hebt, kunt ge er misschien nieuwe ramen van laten maken!
@sph: idd, ik heb het onlangs nog eens geprobeerd – ‘twintig jaar later’ – en het ging belange niet zo vlot meer als vroeger. Vroeger lukte het met mijn kleine kindervingertjes om de zilverfolie er in zijn geheel af te pulken, nu ging het idd enkel in stukjes en brokjes.
Mij hadden ze wijsgemaakt dat je 5 wikkels van chocotoff met een gouden streep erop kon inwisselen op de kermis tegen een jeton voor de autoscooter. Niet dus.
Hm, ik dacht altijd dat je een wens mocht doen in geval van gouden streep onder een chocotoff wikkel? Maar ja, ik dacht dan ook dat chocotoffs in Willy Wonka’s fabriek gemaakt werden, net zoals ik dacht dat koemelk enkel op de boerderij werd gedronken en melk uit dozen in de fabriek werd gemaakt.
Die chocotoffs, dat was een gouden streep vinden en dan mocht ge in de zoo op een olifant gaan rijden! Zoals die olifant van cote d’or natuurlijk. Duh. 🙂
En er hebben ook een periode letters op de chocotoffen gestaan, in plaats van een gouden streep, en daar moest je dan woorden mee vormen, denk ik. Of misschien ook niet. Ik meen me zo iets te herinneren. Of misschien ook niet.
Hm. Paar weken geleden van ernstige mensen nog het ernstige verzoek gekregen om wijnkurken mee te geven ‘voor de achternicht van de buurvrouw haar schoondochter’ , want ‘die kent iemand’ die dat spaart voor … een rolstoel.
Kon mijn oren niet geloven.
Zou het een recyclagecomplot zijn ? Er was net op het nieuws dat dat eindelijk goed geld opbrengt…
No kidding, ik denk dat dat allemaal (pedagogische)prietpraat was om te beletten dat je als kind die papiertjes overal gooide.
de streep op de chocotoff betekende dat je een wens mocht doen, dacht ik.
En dat papier van de sigaretten kun je misschien opsturen naar Fost Plus: gisteren hoorde ik dat ze er stilaan geld mee beginnen verdienen, met dat recycleren
Ik heb eventjes gekeken op Wikipedia: vroeger was zilverpapier niet van zilver, maar van tin.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Zilverpapier
http://en.wikipedia.org/wiki/Tin_foil
Ik ken iemand die heeft een kilo gespaard van de accijns-briefjes die op een pakje sigaretten en tabak zitten (de blauw groene briefjes ca 1,5 bij 3 cm groot).
Ze had enkele vuilniszakken nodig voor de kilo. Ze heeft toen
marlborro (of een andere weet ik ff niet meer) opgebeld voor de prijs… die bleek er niet te zijn. Ze vroegen haar wat ze met het geld zou gaan doen. En ze zei dat ze een sportrolstoel voor haar vriend ging kopen.
Die hebben ze haar toen kado gedaan…