Grappig is dit. Ben ik een namiddag weg in vergadering, is mijn weblogske plots de online zelhulpgroep voor mensen op dieet geworden. Allez, niet dat ik dat erg vind hoor, integendeel. Maar het verwondert mij altijd steeds weer hoe erg tinterweb van verbondenheid is, bijwijlen. Ik vind dat lollig.
Dit weekend heb ik samen met Stevenn en Michel een interviewke gedaan over online communities. Want wij zijn dat met Het Project, zo schijnt. Ik had er zelfs al niet meer bij stilgestaan dat dat zo was.
Steeds meer vloeien online en offline immers samen, de laatste maanden. De Gentblogt-people zijn kameraden geworden. We gaan regelmatig samen op stap, bij elkaar op bezoek of naar een optreden. Of met sommigen zit een mens al eens onverwacht op café. We komen bloggers tegen op optredens van Lie . En als we naar Antwerpen gaan, dan kunnen we daar ook bij fijne mensen langs.

Als ge een geboortekaartje moet, dan maakt iemand dat wel.
Als uw gsm kapot is, dan hebt ge zo vervangmateriaal.
En als ge op dieet gaat, dan dieet iedereen gewoon mee.

Dames en heren:het internet, versie 2.0.