Honger.
Ik heb honger. Ondertussen al een week. Ik leef op een handvol calorietjes per dag, die ik haal uit magere yoghurt, rijskoeken, fruit, gestoomde groenten en 100 gram vlees of vis per dag.
Ik eet geen mayonaise, drink geen frisdrank en nauwelijks alcohol (vorig weekend: twee glazen wijn, that’s it). Ik drink meer dan 2 liter water per dag en beweeg behoorlijk veel: doe zoveel mogelijk te voet, neem altijd de trap,…
7 dagen doe ik dat nu al en ik loop er behoorlijk pissed van. Ik sta op met honger en ga slapen met honger.
Gisteren heb ik mij na een week op deze manier leven gewogen. Ik ben een halve kilo verdikt.
Kan iemand mij eens uitleggen hoe dat komt?
2 liter das 2 kilo… tel die erbij… 😉
Oeh, niet goed voor de motivatie, that is.
Ik voorspel: dit dieet komt niet goed.
Hm. ‘k Denk dat mijn reactie ook niet goed is voor de motivatie.
Bijt toch maar op je tanden, dat van water en groenten en weinig vlees klonk toch perfect zoals het hoorde, je lichaam zal een beetje traag van reactie zijn misschien, straks schiet je gewicht misschien als een pijl naar beneden (als een pijl, Liza? euh…) om de opgelopen achterstand in te halen…
Je lichaam is bang dat je dit ‘uithongeren’ nog lang gaat volhouden en hamstert voedingsstoffen. Hongeren is geen goede vorm van diëten, al lijkt dit wel zo 🙂
Breek mij de mond niet open over motivatie. Ik heb zin om mijn mond vol chocolade te stoppen, vervolgens een ganse spuitbus slagroom op te eten en af te sluiten met een sigaret of vijf.
nah.
Waarom het zo moeilijk maken voor jezelf? Stoppen met roken en een dieet? En dan nog eens (bijna) geen alcohol? Daar komen ongelukken van !
Zoals Veerle zegt: je niet uithongeren. Als je honger hebt slaat je lichaam, alles wat het binnen krijgt, op in vetreserves. Averechts effect dus. Zelfde blijven doen (kwa mager eten) maar misschien iets meer eten zodat je geen honger hebt. En zes keer per dag kleine porties eten in plaats van drie grote. En volhouden…
Allez i.! Hoe is het mogelijk! Ge zijt toch wel slimmer dan dat. Overleven op zo weinig. Da’s vragen om het gevreesde jojo-effect (zoals hierboven door San beschreven).
Eten, maar gezond. En bewegen, en veel water drinken.
En vooral: geduld hebben.
Honger lijden is teken dat je slecht bezig bent, je lichaam reageert door te hamsteren.
Een tip uit mijn ww-gedoe: pasta (of nog beter aardappelen) Ã volonté met groenten (en ventueel zo’n 5% roomsausje).
100g vis of vlees per dag lijkt me ook wat weinig en waarschijnlijk heel drastisch als overgang.
een stevig ontbijt is heel belangrijk bij een goed dieet : voorkomt dat je honger krijgt
Ik denk ook dat je te weinig eet dan hou je het niet vol, je mag eigenlijk geen honger hebben .Maar volhouden de kilo’s zullen er zeker afgaan ;’t is beter dat je traag gewicht verliest, als het te snel gaat heb je de kilo’s zo weer bij : dus koerage!
Crashdiëten zijn nergens goed voor. Niet voor de motivatie, niet voor de lijn. Geduld is een schone zaak. Hoewel dat bij mij ook niets opbrengt.
Een paar dagen geleden in uw stukje over blogcom schreef je:
‘Beetje rondgekeken, pintje gedronken,…’
ha! Pintje gedronken!
haha!
ik niet!
vraag maar aan de andere aanwezigen. ik heb een witte wijn gedronken.
Vandaag in de krant: Ziekenfonds betaalt dieet terug
Vanaf 1 mei betalen de Onafhankelijke Ziekenfondsen de kosten van een behandeling tegen obesitas terug, ook bij mensen met matig overgewicht. ,,De terugbetaling is er voor iedereen die een Body Mass Index hoger dan 25 heeft”, zegt Jan Van Emelen, directeur strategische studies en communicatie van de Onafhankelijke Ziekenfondsen, die als eerste deze terugbetaling aanbieden.
Het nieuws staat te lezen in de krant De Morgen.
,,Dat wil zeggen: iedereen met een matig overgewicht. Een stevige bierbuik valt daar al onder. Nu is het enkel wettelijk verplicht om obesitasbehandelingen als maagringen of darmverkortingen terug te betalen bij mensen met een BMI hoger dan 40.” Wanneer bij kleiner overgewicht ingegrepen wordt, zijn de behandelingskosten lager en hebben de patiënten op termijn minder risico op diabetes of hart- en vaatziekten.
heiho, ik heb wel geen BMI van 25 é.
tsss
Ach, met mijn dieet gaat het ook niet goed, ik heb echter de reden gevonden en vanmorgend op mijn blog gezet… het is de schuld van de DIKKE Vandale
Ik heb een paar jaar geleden ongeveer hetzelfde voorgehad: ik ben een week lang zo ziek geweest als een hond, zelfs een glas water wilde er niet in blijven. De dokter ging me bijna naar het ziekenhuis afvoeren.
Een week lang heb ik overleefd op amper een glas karnemelk per dag, iets anders wilde mijn systeem niet aanvaarden. Lusteloos en lamlendig lag ik in de zetel te zieltogen, en ik troostte me met de gedachte dat ik dan tenminste toch ging afgevallen zijn.
Ik dacht dat ik de weegschaal ging opvreten toen ik het resultaat zag: 100 gram ERBIJ !
Dus yep, hongeren heeft geen enkele zin, want je lichaam heeft een gigantisch overlevingsinstinct. Eigenlijk is het zelfs contraproductief: je lichaam begint elk calorietje zorgvuldig te sparen voor de ergste tijden, en zodra je dan weer ‘normaal’ eet, duurt het even voor het dat dan ook doorheeft. Resultaat: een tijdlang heeft het elke calorie gewoon opgeslagen, daar waar het vroeger toch een en ander liet glippen. Joechei !
Doe je toevallig iets meer aan sport de laatste tijd? Misschien als onderdeel van je dieet. Vergeet niet dat spieren meer wegen dan vet hé.
Anders moet je deze methode maar eens proberen: http://sisblog.be/2006/04/19/spiertjes/
Ik zou ‘t alvast niet kunnen.
all quiet on the diet-front?