Van vergaderen.
Het is alweer bewezen: wij zijn blijvenplakkers, lief en ik. Na de vergadering kwam hij me ophalen met de auto (met CD-speler, ja-ja) en voor ge het weet is het vier uur later, zijn zowat alle onderwerpen des levens de revue gepasseerd (geld, fotografie, film, werk, kinders, geluk, gekleurde drank en natuurlijk drugs) en brengt ge mensen naar huis met diezelfde auto.
Het verschil is dat ik me wel kiplekker voel vandaag, in tegenstelling tot sommige anderen. Vakantie, weet u wel. Dan kan een mens uitslapen.
*grijnst gemeen*
Ja, euh, wel, maar, euh, wij hebben, dinges, hoe heet het ook al weer? juist: arbeidsvreugde. Euh, en zo.
[wou dat hij zoniet in zijn nest dan toch in zijn zetel bij vrouw en kinderen zat]
Puh. Slaap is voor sissies.
(En wees nu ne keer wat stiller, ik probeer hier een dutje te doen.)