Ik had het nog niet eens verteld, maar ik heb Anna dus al in ‘t echt gezien, ondertussen. Gisterenochtend veel te vroeg opgestaan nadat lief en ik op café hadden gehangen met dingsken-van-de-fotokes en dingsken-van-de-tekeningskens. Het deed dus pijn, maar ik ben er toch geraakt: tijdens de lunch zat uw dienaar in een veel te warme kliniek op baby-bezoek.

En het is alles wat u zich ervan voorstelt:
– Sandra ziet er al heel goed uit, alsof er niets gebeurd is.
– Michel zit aan een tafel met zijn laptop draadloos te surfen.
– Anna is een ongelooflijk schoon kind
– van zodra ge Anna vastpakt begint Michel foto’s te nemen.

De kleinste Vuijlsteke heeft een hele tijd doodbraaf op mijn schoot liggen wakker worden (zeer schattig) en heeft vervolgens kaka gedaan in heur pamper waarna ik haar aan de mama heb teruggegeven (zeer handig).
Andersmans baby’s zijn zo wijs maat.