Deze nacht ging de tijd nog sneller voorbij dan gewoonlijk al het geval is: opeens zat ik om vier uur nog aan de toog in den Bal Infernal, terwijl ik het voornemen had gehad om eens vroeg slapen te gaan. Een optreden in Oostmalle, een feestje met een dansende Braziliaanse (met pluimen in heur gat), een vertrouwde barkruk en de verandering van het uur hebben daar anders over beslist.
Ik ben één van die janetten die daar dus last van heeft, van die uursverandering. Mijn ritme raakt er volledig van in de war en ik voel me nog chaotischer dan anders. En dat terwijl ik normaal gesproken nu niet echt een regelmatige manier van leven heb.
Als ik dus de komende weken klaag dat ik moe ben, mensen afsnauw en van de eerste de beste mug een uit de kluiten gewassen Afrikaanse olifant maak: u weet hoe het komt.