De auto.
Mensen die hier al een tijdje rondhangen weten dat deze zomer bijzonder druk was ten huize i. en lief: niet alleen trokken wij naar Peru voor een bezoek aan los gringos en bestendigden we onze relatie door in zonde te gaan samenhokken, tussendoor figureerden we ook als ceremoniemeester en chauffeur op de trouw van ons Lien en haar Peetjer. Splendid times were had by all, die dag.
Dat van dat chauffeur spelen, dat kwam natuurlijk door Lief zijn onovertroffen Toyota. 27 jaar oud, volledig nutteloos wegens we mogen er niet mee rijden na zonsondergang en meer dan 30 km van huis, maar wel de leukste auto van de hele straat. Wat zeg ik? Van de hele stad!
Uit Peru hadden we stickers meegebracht die Lief daar samen met vriend J. veroverd had op een marktje in de buurt van Lago Titicaca, daarbij geholpen door een fietstaxi-meneer en hun eigen onnozeliteit.
De stickers werden op de toyota gekleefd, en sinds die dag hebben we the coolest ride in town (zie ook hier en alhier).
Gisterenavond mochten we dat nog eens bevestigd zien op een bedankingsetentje ten huize pasgetrouwd (zeer lekker, trouwens. Waarvoor dankuwel Lientje.). De trouwalbum is helemaal schitterend geworden en de toyota maakt het allemaal nog een beetje rock’n roll ook. Misschien moeten we een ceremoniewagen-bedrijfje starten ofzo.
Foto’s allemaal door meneer Pieter Baert.
Het zijn echt wel coole stickers – trouwens ook een erg mooie foto, die met regendruppels.
wat een pimpcar! 😉