Ik werk altijd graag, maar soms hou ik bijzonder veel van mijn job. Zoals vandaag. Mijn kantoor ligt in het oudste en niet gerenoveerde deel van onze gebouwen. In de winter is dat kak want dit tochthol is met de beste wil van de wereld niet warm te stoken, maar vanaf de lente valt dat probleem weg en heeft de ligging niets dan voordelen: het is afgelegen en ik stoor niemand als ik lawaai maak. Mensen moeten het bovendien echt al weten zijn voor ze me terugvinden, dus ik word weinig gestoord door passage.

Ik werk momenteel aan een voorstel voor een nieuwe invulling van één van mijn vakken. Op zich al leuk werk: van puzzelen en vernieuwing. De zon schijnt door de hoge ramen heen op mijn rug. Ik heb een kop dampende koffie bij de hand.
En last but not least: mijn goede vriend Tom Waits knalt uit de boxen en vult mijn hoofd met de fijne muziekjes van “Closing Time”.

Soms kan het leven schoon zijn.