Op verzoek van mijn mama: een vervolg.

Misschien even recapituleren
deel 1.deel 2. deel 3. deel 4. deel 5.

Het was het begin van een vurige romance, zoals dat heet. Het leek bij momenten wel alsof hun liefde een rechtstreeks plagiaat was van de verzengende verliefdheid en de wilde passie zoals die beschreven wordt in romannetjes uit de krantenwinkel. Het soort boekjes dat door menig huisvrouw met een uitgebluste relatie wordt verslonden, bij wijze van vlucht uit de eigen grijze werkelijkheid.

Ze waren al snel onafscheidelijk en woonden na drie weken samen in een klein huisje in de stad.
Joris” ambitie floreerde samen met zijn geluk en hij werd met de dag succesvoller. De promoties volgden elkaar in snel tempo op. Chantal ging opnieuw studeren aan de kunstacademie en ze ontwierp zelf de plannen voor hun droomhuis. Het werd een project dat haar drie jaar lang volledig opslorpte en waar ze enthousiast applaus en bewondering mee oogste.

Ze hadden ook hun moeilijke momenten, dat spreekt voor zich. Chantal verloor in hetzelfde jaar haar beide ouders en kort nadien ontdekten dokters dat ze nooit kinderen zou kunnen krijgen. Hun liefde was echter sterker dan hun verdriet en na enkele slopende jaren legden ze zich neer bij de situatie. Geluk bleek nog steeds heel dichtbij. De jaren gingen in een roes voorbij.

Twaalf jaar, drie maand en vijf dagen na hun eerste kop koffie samen, had hij zijn wereld leeggeroofd teruggevonden.
Dertien jaar, vier maand en twintig dagen na hun eerste kop koffie samen, staart hij door het raam van zijn wagen verbijsterd naar een exacte kopie van hun droomhuis, hier in dit dorp aan de andere kant van het land.