Zelfredzaamheid.
Gringa M. en ik, wij doen regelmatig van vrijgezellenvrouwen. Lief is vaak uit optreden en meneer M. heeft een job in de horeca, wat betekent dat wij op onszelf zijn aangewezen qua voedselvoorziening.
Bij mij is dat geen groot probleem: ik sta mijn mannetje wel in de keuken. M. daarentegen heeft niet echt een talent voor koken. Of ze heeft het wel, maar heeft het nooit ontwikkeld wegens een echte kok in huis, dat laten we hier even liefdevol in het midden.
Voor jezelf koken is ook maar zielig echter, en aangezien M. niet elke dag croque monsieurs kan eten (ja, die maakt ze wel…) kwam ze hier eten zaterdag.
Het plan was een pasta met champignons, lente-ui en feta. Na een korte blik in de koelkast bleek echter dat de champignons niet echt bruikbaar meer waren en van de lente-ui ook maar een half bosje meer in de saus kon.
Improvisatiekoken voor beginners! Olé!
Van tevoren.
– Zorg dat je altijd een paar basisdingen in huis hebt: pasta, ajuinen, look, tomaten, blikjes ansjovis, tomatenpuree, room, rijst, spekjes, kaas, olijfolie,…. Alles wat lang houdbaar is, komt in aanmerking.
– Schaf een kruidenwijzer aan. Een kruidenwijzer is de max. Een kruidenwijzer rules. Je draait nl. aan een kruidenwijzer tot de wijzer op een ingredient staat dat je gaat gebruiken en het ding zegt je welke kruiden daarbij passen.
Op het moment zelf.
– Trek koelkast en kasten open.
– Visualiseer hoe de ingrediënten samen zouden smaken.
– Kies je kruiden.
– Neem een massa risico’s. Veilig koken volgens een recept of boekje is oersaai.
Ons resultaat van gisteren:
Pasta met tomatensaus en dingen uit de kast.
– snij een ajuin en twee teentjes look fijn.
– snij een half bosje lente-uitjes fijn. Bij gebrek aan een volledig bosje.
– snij een paar champignons fijn. Bij gebrek aan veel champignons.
– verhit olijfolie in een pan. Gooi er de ajuin en look bij. Kruiden die handel! (een tip van één van mijn chef-kok-vriendjes: als je ajuinen kruidt, heb je veel minder kruiden nodig dan dat je achteraf je saus pas kruidt. Het is maar dat u het weet.)
– Gooi een doosje spekjes bij de ajuinen en look. Laat een beetje bakken enzo.
– Voeg een doosje ansjovis in olijolie toe. Ansjovisjes van tevoren fijnsnijden!
– De lente-uitjes erbij.
– Gooi een stuk of drie gepelde tomaten (kruisje in maken, 30 seconden in kokend water droppen voor makkelijk pellen…) die je in blokjes hebt gesneden erbij.
– en de champignons! Vergeet de champignons niet…
– Voeg een paar soeplepels tomatenconcentraat bij de saus.
– Giet een doosje light-room, of soja-room bij het geheel.
– Even laten pruttelen.
Serveren met Spirelli, of Penne, of van die strikskes. En Parmesan natuurlijk.
Mmm, klinkt lekker … Impro-koken = fun! 🙂
Ha! Da’s ook toevallig .
Niet dat Ãk het nodig heb, overigens 🙂
oh, ik heb bijna de zelfde! Ook zo’n oude…
ben jij ook nog altijd op zoek naar “karwij”?
Ik weet dat ‘t vroeger gebruikt werd als middel tegen hekserij…
Beste dames,
Beter laat dan nooit hier een kleine verklarende uitleg
Karwij
Het jonge blad wordt gebruikt in rauwkost en soep, de zaden o.a. in brood en zuurkool.
In de volgende beschrijving wordt verteld dat dit vaak verward wordt met Komijn. In andere boeken staat dat dit hetzelfde is. Twee zakjes, een met karwijzaad aander met komijn, rieken verdacht gelijkend.
doe er uw ding mee.
Trouwens karwij is te koop in de betere bio-shop (of kan daar toch besteld worden)
Omschrijving
Deze tweejarige schermbloemige plant ontwikkelt in het eerste jaar slechts een bladrozet. In het tweede jaar vormt ze gladde tot 1,20 meter hoge stengels met een scherm van witte en roze bloempjes en donkerbruin, geribbelde zaadjes. Deze zaadjes hebben een bittere, zoete smaak, die lijkt op anijs, maar met een scherpe ondertoon. Karwij behoort tot de peterseliefamilie. Het zaad wordt zowel heel als gemalen verkocht, het komt vaak voor dat het verward wordt met komijnzaad.