Bernard Dewulf.
Ik vind Bernard Dewulf nen toffen. Zijn stukjes op pagina 1 van de Morgen (u weet wel, afwisselend met die andere, die ik meestal niet goed kan plaatsen) doen me iets. Iets is soms ontroering, soms bewondering om de mooie woordjes, soms een vette grijns en heel vaak veel glimlachjes. Deze ochtend was het grijnzen, dat ik deed. En wel bij dit:
Column
(De column zelf werd weggehaald en naar mijn persoonlijk archief verwezen, om copyright-redenen. Als u hem ooit lezen wil, kunt u nog steeds een paswoord vragen. Maar alleszins:)
Bernard rules!
Camps sucks big time. Absoluut.
Dewulf mja. Dit stukje is inderdaad geweldig, maar hij heeft toch een beetje een probleem: hij vindt echt à lles wonderlijk en poëtisch, op het irritante af, vind ik soms.
Bij de ochtendkoffie mag het wat minder mijmerend voor mij en flink wat scherper.
Camps overdrijft dan weer naar de andere kant. ‘t Is ook nooit goed he 😉
Ik moet dringend een krantenabonnement nemen.
Ik moet het stellen met ne variant daarop, van Deckers of Ornelis (‘t is 1 van de 2, ik weet het ni) in Het Laatste Nieuws. Da is namelijk de gazet da onze pa in huis haalt, en ik haal pas gazetten in huis den dag da ik alleen woon, en dan nog lijkt de elektronische versie mij veel waarschijnlijker.
Als niet-onbijter en dus niet-tafelzitter ‘s morgens is een krant vrij nutteloos. Of ‘t moet zijn om mijn gevoeg te gaan doen.
lees de morgen niet, maar blij dit pittige stukje te hebben gelezen. Die Bernard heeft een goeie pen.
Beste,
Mag dat zomaar, ongevraagd andermans teksten publiceren? Daar moet je toch mee oppassen.
Awel Hans, ik zou het eigenlijk niet weten. Ik zal het eens aan LVB moeten vragen.
Alleszins, het is niet gepubliceerd zo van “ik zal eens van broodroof doen”, maar in alle naïviteit omdat het me had geraakt.
Bovendien verdien ik op geen enkele manier geld met kerygma.be (en bij uitbreiding dus met die teskt) en staat de naam van de auteur en de bron er duidelijk bij. Samen met het feit dat hij volgens mij nen toffen is.
Twee jaar later, nu, maar ik blijf er mij aan ergeren (aan Camps dat is). En ik blijf er ontroerd door worden (door Dewulf dat is).
Nog wat later: the dream is over.