Het idee van gisteren, dat van die nieuwe kleren kopen, begint in mijn hoofd ondertussen te rijpen als een appeltje in de herfst, bijna klaar om geplukt te worden. Vooral omdat het vanochtend bij het opstaan herfst bleek te zijn. Killig en koud.

En ik zweer het u: ik heb niets meer om aan te doen in de herfst (*duikt weg voor lief die nu waarschijnlijk virtueel dingen naar mijn hoofd gooit*). Ik ga dus heel binnenkort winkelen.

Hier om te beginnen.
En hier.
En hier.
En hier.
En hier.
En natuurlijk ook hier en hier.