Gisterenavond had ondergetekende een date (op het dakterras, dat spreekt voor zich) met een echte-leven-vriendin, die ook kerygma volgt. De dame in kwestie gaat al sinds we elkaar kennen (en dat is nu zowat *telt op vingers* veertien jaar) prat op heur kritische geest. Gisteren kreeg ik dan ook een kleine dosis blog-kritiek op mijn boterham:

de stukskes zijn te kort tegenwoordig. De lange zijn leuker om te lezen. Maar die schrijft ge niet meer.

Nu zou ik hier natuurlijk een heel epistel kunnen intikken, onderwerpen werden me immers genoeg aangeleverd gisterenavond. Het einde van de wereld, om er maar eentje te noemen. Volgens de juffrouw op bezoek is dat immers heel dichtbij, een gegeven dat een weldenkende mens als ikzelve eigenlijk niet kan negeren. Dus daar zet ik gauw wel eens een boom over op (aargh. beloftes. Altijd maar beloftes).

Verder heb ik gisterenavond nog het eerste reisverhaal op de USB gegooid, samen met wat reisfoto’s. Tussen de middag zal i. dus het hele hier in WordPress ctrlc-ctrv-en en voila: het langere stuk zal een feit zijn.

Het wordt een spannende dag hier op kerygma, lieve lezertjes. Precies het nieuwe televisie-seizoen dat begint. Maar dan leuker.