Ik haat muggen en bij uitbreiding alle insecten.
Er zijn van die mensen die niet gevoelig zijn aan de beten van die rotbeesten, die enkel een klein rond puntje hebben als ze geprikt zijn. Ik ben daar jaloers op.
Als een mug nog maar naar me kijkt, begint mijn huid te jeuken en vormen zich allergische reacties in de vorm van grote bollen. En als we zeggen groot dan bedoelen we ergens tussen knikker en pingpongbal. Op een slechte dag een golfballetje of een kleine tennisbal. Het jeukt vreselijk, het ziet er niet uit en het haalt mijn hele humeur onderuit.

Vanaf mei tot ver na de zomer slaap ik onder een klamboe en dat is m.i. de uitvinding van de eeuw. Het is gezonder dan die brol die je in het stopcontact moet stoppen, het is efficiënter en minder werk dan muggencrème en het is gezellig want je slaapt de hele zomer in een soort tentje. Klamboes rule big time.

Overdag hangt de klamboe open voor verluchting en dat bleek gisteren niet zo’n goed idee. Een snoodaard van een insect had zich onzichtbaar en stil gehouden toen ik het net dichtdeed, met als gevolg dat er dus een vlieg binnen de klamboe zat. Nu hoor ik u zeggen: een vlieg dat steekt toch niet en daar bent u zeer juist in. Maar het gaat over het principe: onder mijn muskietnet geen beesten.
Tot half twee ben ik bezig geweest om dat vliegende geval te pakken te krijgen. Anderhalf bloody uur. Grrr….