Het lijkt wel of ik de laatste tijd niet anders doe dan afscheid nemen. Vandaag was de locatie van het byebye Zaventem, terminal 1, en de uitgezwaaiden twee van mijn favoriete mensen in de hele wereld. Mensen die sinds jaar en dag een groot deel van mijn leven zijn en een nog grotere plaats in mijn hart innemen. Ik ben dan ook trots op mezelf dat ik maar een heel klein beetje gehuild heb, daar in de vertrekhal.
Een beetje droef dus vandaag, maar ook wel blij voor hen: deze twee kleine belgjes trekken nu de wijde wereld in. Een tocht die begint in Argentinië, eerst naar beneden (Ushuaia!) en dan naar boven. Van daaruit gaat het naar Bolivië, naar Peru en uiteindelijk naar Equador. Acht volle maanden zijn ze weg, en dat is best wel lang. Ik kan dan ook nauwelijks wachten tot het 27 juli is, want dan hebben we een date op de luchthaven van Lima. Tegen die tijd is hun haar lang en hun huid zongebruind . En waarschijnlijk stinken ze ook een beetje tegen dan.
Ik kijk er al naar uit!