kinderspam

Groeifeest (iii) – het aanlopen.

Zoals ik al kwam te zeggen in deel 2, was het groeifeest van vorige week — het was heerlijk, trouwens, maar ik wacht op de foto’s ::kuch::wouter::kuch voor ik erover schrijf — het eindpunt van een heus aanlooptraject.
Allez, het is niet dat we catechesegewijs wekelijks met onze kinderen over de wonderen van het leven hebben gepraat, maar we probeerden om dat hele feest toch wat fond te geven. Een fundament of betekenis, zo u wil. Maar vooral: het samen toeleven naar. Does that sound hippie? Dat mag! Hippies zijn lieve mensen die veel van elkaar, de wereld en het leven houden. Er zijn erger dingen dan dat.

We planden drie dagen waarop we samen dingen deden. Ik noteer dat hier efkes overzichtelijk, voor mijn eigen archiefdoeleinden voornamelijk. Maar misschien heeft het ooit voor één van u enig nut.

Dag 1 – Prinsessen en een badstadkoningin

Op de eerste dag trokken we naar Oostende met onze geluksvogels. We, dat is de vier meisjes en hun ouders. Voor één keer (en trouwens voor het hele aanlooptraject) bleven broers en zusjes thuis, wegens dat de ouders dan volledige aandacht voor de groeiende kinders konden doen. Voor ons maakt dat niet veel uit, maar in de grotere gezinnen is dat eens leuk.

We namen de trein.

IMG_2542

We namen de overzetboot, waar ik één van mijn favorietste foto’s ooit nam.

A77

We gingen naar de tentoonstelling van de Geluksvogels in Fort Napoleon.

IMG_2603

We lunchten op een terras. We aten een ijsje. We wandelden en vergaapten ons aan ROA.

A53

Het doel van de trip was de tentoonstelling, omdat dat het thema was, zoals ik al vertelde. Elk gezin liep gedrieën rond op de expo, en onderweg kwamen we elkaar tegen en deden soms een stukje samen. Dat was een redelijk schone metafoor van het leven van de meiskes, nu ik erover nadenk. In Fort Napoleon kunt u ondertussen niet meer naar De Geluksvogels, maar ik heb begrepen dat ze in Leuven permanent is. Dus als u met een nest 6+ers op zoek bent naar een filosofische maar leuke activiteit: aanraderke.

Het doel van de dag was de tentoonstelling, maar de hele dag eromheen was minstens even belangrijk.

IMG_2626

Iedereen genoot, en zoals altijd als we iets gepland hebben, viel het weer beter mee dan we hadden gedacht. Want geluksvogels blijven natuurlijk wel geluksvogels.

Dag 2 – Er is altijd Martha.

Een maand na de Oostende-uitstap verzamelden we opnieuw, dit keer in een echt atelier en al.

Ik schreef een hele tijd geleden al over Martha, en toen we bezig waren met het voorbereiden was haar erbij betrekken een evidentie. Martha maakte ook de uitnodiging voor onze trouwerij (klik klik), nu ondertussen bijna twee jaar geleden, en we waren daar toen heel blij mee.

Voor het aanlooptraject wilden we iets beeldend doen en Martha is behalve een heel getalenteerde kunstenaar ook een uitstekende juf. Ze geeft lessen op de academie en wilde voor onze meiskes een workshop geven, waarbij ze een linotechniek gebruikte en rond thema vogels werkte. Het resultaat was verbluffend mooi. Op het feest vorige zondag, stonden de ingekaderde grote vogels naast elkaar in de zaal, en we maakten van die van ons vogelke ook de uitnodiging.

vogel

Voor de workshop startte, gingen we met de meisjes iets eten. Daar kregen ze elk een envelop met opdrachten, een selectie uit het boek van de Geluksvogels. Die opdrachten moesten ze meebrengen naar het vuur.

Dag 3 – het vuur, het voorlezen en de frietjes

Een drietal weken na de workshop, en een paar weken voor het feest, hielden we een vuur voor de meisjes. In een grote tuin van lieve buren.

A64

Er was bubbeldrank, stoverij met frietjes, en marshmallows als dessert. Bij het vuur lazen we voor uit het boek, en daarna deden alle meisjes een sleepover. Wij luisterden op de babyfoon naar het gegiechel en bleven nog lang contempleren over het ouderschap aan het kampvuur. Want dat is natuurlijk ook belangrijk.

A109

Ik was de volgende ochtend content dat de sleepover bij een ander kindje thuis was, want ik zie mijn dochter graag, maar heb toch een voorkeur voor opstaan na 6h30.

Drie hele fijne dagen waren dit, en het zorgde ervoor dat iedereen rustig maar ook heel reikhalzend uitkeek naar 12 juni.

6 thoughts on “Groeifeest (iii) – het aanlopen.

  1. Nog vier jaar wachten en mijn zoon is zes. Mijn schoonmoeder geeft catechese, maar haar kleinkinderen zijn niet gedoopt en zullen zeker ook hun communie niet doen. Het lijkt me wel prachtig om samen met haar zo een mooi feest in elkaar te steken. Dan kom ik zonder twijfel terug even kijken naar deze post voor inspiratie. Wat een prachtig idee!

  2. Hoi!
    Ik wil graag een groeifeest geven voor mijn 12-jarig petekind, en eventuele andere geïnteresseerde vriendjes/kindjes.
    Heb ik het fout, of is de blog nog niet aangevuld met het feest zelf?
    Superleuk en origineel verhaal trouwens!
    Hopelijk komt het bij mij ook zo leuk in orde!
    Groetjes,
    Angélique

  3. Heel interessant om hier te lezen, al veel inspiratie gehaald in de aanloop naar ons groeifeest komende lente. Heel fijn! Alleen een verslag van de dag zelf lijk ik niet te vinden? Is er een linkje? (of staat het niet online?)
    Alvast dank voor de uitgebreide beschrijving van de voorbereidingen.

      1. Dat is super, merci! Ben heel benieuwd. Wij zijn aan de slag rond het thema “op het eind van de regenboog”. Helemaal anders van insteek, maar toch ook wel beetje gelijkend aan wat jullie deden.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *