Hij heeft een atelier dat hij soms “mijn kot” noemt, vermoedelijk omdat alle meetjeslandse mannen een kot hebben.
Hij heeft roze oorbeschermers omdat hij soms met luide machines werkt, en een schort, omdat zijn kleren niet te vuil zouden worden.

Als ik thuis werk, dan breng ik hem boterhammen in zijn kot, en dan toont hij mij wat hij heeft gemaakt die dag. Momenteel is dat de — zoals hij ze noemt — zaagstop-kast (*), andere keren is het een rek of de salontafel waar ik van droom. Soms is het een zot toestel dat ik nooit helemaal zal begrijpen.

En soms is het een tennisracket die hij heeft omgebouwd tot een elektrische gitaar.

Ik zeg elke keer moh how, zo cool maat en ik ben altijd trots als hij iets maakt, maar ik denk niet dat ik ooit al harder heb moeten grijnzen als die keer dat hij ACDC voor mij speelde op een Rucanor uit de jaren 70. Ik knikte dan ook begrijpend toen hij zei dat hij er een instructable van ging maken, en een filmpje voor op youtube. En ook een zelfbouwpakket met een gezeefdrukte doos.

Dingen maken, hij kan dat goed, mijn man. Ik ben niet de enige die dat vindt, zo blijkt na een paar uur online en al de helft verkocht. Haast u dus, als u er nog één wilt.
Want er is maar één iemand waarvoor hij op bestelling werkt, en gij zijt het niet. Sorry.

(*) zaagstop-kast (v.) – kast die ervoor gaat zorgen dat echtgenote van henk rijckaert gaat stoppen met zagen over te weinig bergruimte in de gang. Schijnt.
(**) de foto met de gele muur is van Lisa Goethals. De rest is van de knutselaar zelve.