Over deuren die sluiten.
Allemaal goed en wel, die projectontwikkelaar die de meubelfabriek afsluit. Het is zijn eigendom, dus de wet zegt dat hij dat mag.
Ik ga niet zagen over hoe dat zonde is: al die ruimte die nu niet meer kan gebruikt worden, terwijl er nog geen concrete plannen zijn. Maanden van leegstand en inactiviteit in het vooruitzicht.
Ik ga zelfs niet mokken over hoe de projectontwikkelaar het alweer niet nodig vond om met de buren te communiceren, behalve dan met een briefje onder de ruitenwissers van auto’s.
Is hij wettelijk in zijn recht? Waarschijnlijk wel, ja.
Was het een goed idee om bij de start van deze nieuwe fase in het project al meteen het onbegrip van de buren te cultiveren? De tijd zal het uitwijzen.
Op al de bovenstaande zaken zal ik de komende dagenwekenmaanden nog terugkomen, dat is een zekerheid. Maar de afgelopen 24 uur denk ik alleen maar aan dit.
Aan de jonge mensen die gisterenochtend uit een deurtje kwamen vooraan in het gebouw. Aan hoe ik de mensen uit de struiken herkende. Aan het moeizame gesprek dat volgde, waarin het meisje in moeilijk Nederlands vertelde dat ze zo blij is dat ze daar kunnen slapen. En dat haar man soms kan werken, bij een boss, tegenwoordig.
Ik vroeg voorzichtig of ze wisten dat de poort zou dichtgaan, die dag. Ze begreep me niet, en ik kreeg het niet uitgelegd want ik spreek niet genoeg andertaals huntaals. Ik ben uiteindelijk doorgegaan want de boss belde.
En alles wat ik nu kan denken is: hopelijk hebben ze al een nieuwe plek om te slapen, nu het snel kouder wordt.
It’s a sad planet. Ik blijf ook stilletjes hopen dat het er allemaal niet van zal komen, en dat ze de vergissing ooit wel inzien… Ik blijf toch denken dat het niet alleen een ongelofelijk gemiste kans en zeker en vast onrespectvol is tov de buurt en de voormalige gebruikers, maar dat het vooral getuigt van kortzichtigheid en onwetendheid bij de mensen die dit alles hebben toegelaten. Ik geloof namelijk dat je als bestuur altijd keuzes kan maken. Maar los daarvan doet jouw verhaal me ook besluiten dat dit niet alleen onrespectvol en zo is, maar vooral ook pijnlijk onrechtvaardig…
wat betreft het briefje van de eigenaar; hij is wettelijk niet in zijn recht om te stellen dat de wagens op kosten van hun eigenaar gesleept zouden worden. Het betreft immers privéterrein.
Ik ken de situatie niet. Maar is dit niet een geval dat zo’n bedrijf niet verantwoordelijk wil worden gesteld. Je kan dat terrein openstellen, maar als er ongelukken gebeuren, als er mensen gaan kraken (die je daarna misschien niet meer wegkrijgt) als de politie er criminele feiten vaststelt, etc. Als er een wettelijk kader zou zijn waarin hij dat kan openstellen zonder enige verantwoordelijkheid en mits garantie van beheer door de gemeente zou hij het misschien wel doen. Kijk naar Amsterdam: leegstandtaks + kraakwet werkt wel.