Newsletter – 2 jaar, bijna 8 maand.
Lieve Mira
je kijkt me peinzend aan en zegt: “En waar gaat de chauffage dan staan, mama?”. Ik heb je net uitgelegd dat we de badkamer binnenkort gaan veranderen en dat waar de deur nu is, er een douche komt, en aan het raam komt het bad. Nu staat de chauffage daar en dat was blijkbaar je grote bedenking bij mijn vertellement: waar de chauffage dan zou komen.
Het typeert jou, die vraag. Schrander, en altijd opmerkzaam bij alles wat we vertellen en wat er om je heen gebeurt. Je bent zo alert dat ik niet anders kan dan concluderen dat je klaar bent voor de volgende stap.
Deze week is je allerlaatste week in de creche. Volgende week nemen we samen een week vakantie en daarna ga je naar school. En je ziet dat helemaal zitten. Ik ook, en gezien mijn emoties van zes maand geleden is dat best verwonderlijk.
Officieel mocht je namelijk al na de krokusvakantie. En iedereen om me heen vertelde dat je er klaar voor was: zo pienter, zo verbaal, zindelijk ook. Maar mijn buikgevoel zei dat het te vroeg was, en dus bleef je nog even in de babyfabriek. Met dank aan je vader, die nooit in discussie gaat met mijn buikgevoel. Het was goed zo, en ik ben blij met mijn beslissing, omdat je nu echt rijp bent. En mijn hart is dat ook.
Het einde van de crèche-tijd is het einde van een tijdperk, dus daar hoort een brief bij. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe mijn hele lijf pijn deed de eerste keren dat ik jou achterliet. Als ik mijn ogen sluit voel ik weer het intense verlangen in de auto als ik je die begindagen mocht achterlaten. Je had zo veel plezier, altijd, en dat maakte veel van dat missen goed. Je eerste vriendjes, je eerste ruzies ook. Je leerde en speelde en leerde. En wij zagen je groter worden. Het lijkt alsof ik net even met mijn ogen heb geknipperd en je opeens van baby naar een groot meiske bent gegaan. Zoef. Voorbij. Clichématig hard gaat het.
Toen we voor het eerst gingen wennen op school, vorige week, was je meteen in je element. Na een half uur had je al een beste vriendin, en een tweede beste ook. In de kring, bij het onthaal, nam je meteen het woord en vertelde: “ik ben mira. ik ga straks naar de speeltuin en daar is een glijbaan en een schommel, maar de schommel is kapot.” Mijn hoofd ontplofte bijna van trots, kind. Jij met je volzinnen, en met je assertiviteit. Verdomde fier.
Je bent niet altijd zo’n durver, hoor. Soms ben je zelfs een heerlijk aandoenlijke wussie. Als er een vlieg in de buurt komt, bijvoorbeeld. Of als je plots beslist dat je bang bent van pakweg een suikerklontje. Of dit. Op zaterdagvoormiddag doen we hier tegenwoordig Project Zwembad, en dat was niet meteen een groot succes. De eerste keer zette je het op een tieren en was niet in het water te krijgen. Je bleef de hele tijd krampachtig je armen rond mijn nek klemmen. De tweede zaterdag mocht ik je al een beetje laten drijven. En vorige week heb je zelf al een stap of tien gezet in het water. Je komt er wel, dat is duidelijk, maar we moeten het soms wat tijd geven.
Gelukkig hebben we dat, tijd. Hoewel het leven soms hectisch is, slagen we er naar mijn gevoel uitstekend in veel tijd samen door te brengen. Je bent altijd ongelooflijk voorbeeldig als we ergens anders zijn dan thuis (occassionele peuterkuren worden opgespaard voor ons privédomein, en dat is top), wat betekent dat we gemakkelijk overal met je kunnen komen, zolang we zorgen dat je op tijd even slaapt. En dus dweilen we door de stad, doen boodschappen, gaan lunchen en maken we uitstappen naar zee. Super is dat.
We koken samen, je helpt de planten watergeven, sorteert samen met mij de was en zet de tafel. Je bent lief, en grappig, en het leven is een spel.
Ik kijk nu al uit naar je verhalen, als je straks thuiskomt van school. Ik schrijf je dan nog eens. Heel gauw al, want dit punt is zo memorabel dat ik het voor altijd wil vasthouden.
zoen
je mama
Maand 1 – Maand 2 – Maand 3 – Maand 4 – Maand 5 – Maand 6 – Maand 7 – Maand 8 – Maand 9 – Maand 10 – Maand 11 – Jaar 1 – Jaar 1, maand 1 – Jaar 1, maand 2 Jaar 1, maand 3 – Jaar 1, maand 4 – Jaar 1, maand 5 Jaar 1, maand 6 – Jaar 1, maand 7 – Jaar 1, maand 8 Jaar 1, maand 9 – Jaar 1 – maand 10 – Jaar 1 -maand 11 – 2 jaar – 2 jaar en een kwart
Lieve, schattige kleine Mira ‘t is zo leuk dat je groot wordt maar ‘t is zo jammer dat dat klein zijn bijna achter de rug is.
Uw brieven aan Mira, ik vind die altijd zo mooi hé. En die dochter van u gaat dat keigoed doen in de kleuterklas! Geniet vlgde week van jullie weekje vakantie!
Als het niet ergens heel erg gestoord was, zou ik uw brieven kopiëren om over een jaar aan mijn eigen dochter te geven, zo mooi en herkenbaar vind ik ze. Als onze beider meisjes niet duidelijk zo uniek waren, zou ik het nog echt doen ook peins ik. Succes met de grote stap, blij om ook eens te lezen dat groter worden niet alleen met nostalgie naar vroeger gepaard gaat!
geniet van jullie vakantie, en ik kijk al uit naar de eerste schooldagpost!
Dag mama van Mira
Via de site van de feniks kom ik op jouw blog terecht en ik heb een klein vermoeden dat jouw Mira morgen samen met mijn Anna start in het kanarienest!?
Ik wou dat ik het even mooi kon beschrijven, maar jouw woorden zijn zo herkenbaar!
Veel succes en ookal gaan ze dat goed doen, ik zal morgen toch maar een piepklein hartje hebben 🙂
Tot morgen waarschijnlijk!
Lieze (mama van Anna)