Op proef.
Vraagt Goofball in de commentaren hoe het eigenlijk met Santa Boogie is. Mjah. Wel. Niet zo heel super dus.
Weet u nog, die keer dat we een kattenfluisteraar lieten komen? Dat was ergens in juni vorig jaar, nadat de situatie de maanden voorheen geheel uit de hand was gelopen. We hebben onszelf toen keihard uitgelachen, maar hebben wel braaf alles gedaan wat die mevrouw ons heeft opgedragen. Beschutting voorzien aan de achterkant van het huis, beestje aan de prozac: the whole shebang. Langzaamaan zagen we toen verbetering: de kat blijft zichzelf hardnekkig kaallikken, dat wel, maar hij plaste niet meer in huis en de angstaanvallen waren over.
Toen de baby kwam, heeft hij zich eigenlijk behoorlijk voorbeeldig gedragen. Waarschijnlijk ook wel omdat wij zijn positie nooit hebben veranderd in huis: hij is altijd bij ons in bed blijven slapen, ook toen Mira nog op onze kamer lag. Ik ben daar nooit ongerust over geweest, want Boogie toont vooral een complete desintresse voor Mira. Omgekeerd is dat niet het geval, mind you: Mira vindt Boogie helemaal het einde. Ik zal daar eens iets over schrijven binnenkort.
Alleszins: we waren gestopt met de medicatie, en eigenlijk ging alles naar behoren. Behalve een zeer sporadische plas ergens in huis was Boogie een lief proper beestje.
Maar sinds een paar weken is het hek weer helemaal van de dam: we zagen de situatie dag na dag erger worden, met plasplekken overal in huis. Vier, vijf keer per dag. Soms zelfs terwijl we er gewoon op stonden te kijken.
Dus zijn we weer medicatie gaan halen. En is poes weer aan de drugs nu. We hebben hem op proef gezet: als hij binnen de maand niet opnieuw proper is, dan moeten we een andere oplossing zoeken. Het is gewoon te onverantwoord om een baby te laten rondkruipen in de kattenpipi. Maar terwijl ik dit schrijf “een andere oplossing zoeken” breekt mijn hart al, en krijg ik tranen in mijn ogen.
Katten zijn onvoorspelbare beesten… Wie weet verandert hij op den duur zelf zijn gedrag terug? Is er onlangs iets veranderd in huis? In elk geval: veel moed! Vergeet ook niet dat katten zelf ook stress van hun baasjes oppikken.
Waar heb jij die “kattenfluisteraar” trouwens gevonden?
Oh, ik mag er gewoon niet aan denken. Hopelijk helpt de medicatie. Ik duim heel hard
ik hoop dat de medicatie hem terug helpen. Jammer dat de geboekte vooruitgang weer in achteruitgang is geëvolueerd. 🙁
Maar vorige keer heeft hem toch ook geholpen eh, dus ik duim voor Boogie! Want aan het alternatief zou ik ook niet willen denken.
Het had toch te maken met een andere kater en territorium enzo? Hebben wij ook meegemaakt toen we nog in het citéke woonden en onze Rufi geterroriseerd werd door de bruut van de buurt.
Weet je wat bij ons geholpen heeft? Nog een katerke in huis halen. Samen sterk, ne maat om het territorium mee te helpen verdedigen.
Dat plassen is toen als bij wonder opgehouden.
Hopelijk komt het in orde, want wegdoen… 🙁
wij hebben een gelijkaardige kater en het we geven hem geen medicatie maar gewoon felispray (katte-feromonen). bestaat in gewone stuifbus maar ook in een elektrische geurverspreider, wij ruiken dat niet en de kat is super-chill!
@ lies – een baby é, dat is verandering zeker? tiny de keuster, heet die kattenmevrouw. ze is van lovendegem, maar ze komt aan huis ook. gespecialiseerd in gedrag-stoornissen van katten en honden.
@sandrien – boogie is een grote vechter, dus ik denk niet dat dat een oplossing zou zijn. straks gaat hij helemaal door het lint.
@missy_l: felispray werkt hier voor geen meter, jammer genoeg.
hopelijk helpt het! heb zelf m’n kattin moeten laten inslapen in december om dezelfde reden, zag het niet zitten nieuwe baby en overal plasjes in huis. En ook alles geprobeerd en niks hielp. Was héél moeilijk. Sinds gisteren hebben we een nieuwe kater in huis gehaald, ben eens benieuwd!
Wij ook eerst geprobeerd met feromonen en zulks meer, hielp ook absoluut niet.
Met katerke in huis halen bedoel ik dus zo’n petieterig klein beestje he, iets dat geen bedreiging vormt voor Boogie. Tegen dat dat beestje dan groot en sterk is zal Boogie hem waarschijnlijk wel als deel van de familie beschouwen. Maar ‘t is geen garantie, natuurlijk…
valeriaandruppels in de kattenbak hielp goed bij ons.
Ik heb dat nog gehoord van die valeriaandruppels. Waar kan je die verkrijgen?
Ik las nu pas je stukjke over de poes die in huis plast. Wij hebben dat ook meegemaakt.
Niet leuk, het begon al serieus te ruiken want die geur krijg je niet zo één twee drie weg. Ik dacht ook eerst dat het van kwade wil was. De arts schreef Felliway (in stopcontact én sray) voor maar ze moest ook een beetje kalmeerpoeder krijgen,wat niet zo gemakkelijk ging ,1 onnozel klein pilletje moest in 4 gedeeld worden omdat ze anders teveel binnen kreeg.En dat proefde ze en weigerde de pil..
Toen het na een tijd niet over was ,intregendeel,is gebleken dat ze ernstig ziek was. Wat een schuldgevoel had ik omdat ik me zoveel keren boos had gemaakt op haar.
Het was een ongeneeslijke ziekte en we hebben haar uiteindelijk moeten laten inslapen ,voor haar eigen goed,maar wat een verdriet!!!Ze is 14 jaar geworden.
Haar apart houden in een aparte kamer was ook een advies…ik hoop dat jullie beterschap krijgen met de poes..een dier moeten verliezen is nooit leuk.