Het kan ook aanstellerij zijn, natuurlijk.
Deze ochtend om half zeven begon de kater, zoals steeds slapende aan het voeteind van ons bed, plots zeer klagend te miauwen. Dat gebeurt af en toe, maar is normaal op te lossen met een aaike: kat boos gedroomd, even geruststellen en hopla klaar.
Nu heeft hij het miauwen echter ruim een half uur volgehouden. Hem oppakken hielp een beetje, maar niet volledig. Het vreemde is dat hij geen pijn lijkt te hebben: het is niet dat hij mankt ofzo. We hebben ook een beetje over zijn rug, poten, kop, nekje gewreven en geduwd, met enkel spinnen tot gevolg. Spinnen, vermengd met het zelfde klagende miauwen.
Dan maar geprobeerd een dierenarts te bereiken, wat niet gelukt is — om half zeven ‘s morgens slapen die mensen nog. En toen was het opeens wat beter. Nog een half uurtje terug in bed gekropen, maar het slapen is niet echt meer gelukt. Ook niet bij de kat, trouwens.
Ondertussen loopt hij hier rond in de living, draait wat rond mij, likt zich te pletter aan zijn vacht en miauwt nog af en toe een beetje. Benieuwd wat het verder gaat geven….
als hij zich meer likt dan gewoonlijk heeft hij misschien last van vlooien? dat kan echt pijnlijk voor ze zijn als er een hoop vlooien hebben gebeten.
Je beschrijft daar redelijk exact het gedrag van onze kater de laatste week. Ik ben er vorige vrijdag zelfs mee naar de dierenarts geweest omdat ik dacht dat het weer tandpijn was (beestje heeft rond nieuwjaar enkele tanden moeten laten trekken), maar de dierenarts heeft niets gevonden. Dacht ook aan vlooien, dus een pipetje Frontline vorige week, dat zou nu toch al moeten werken nee? Ik zie ook geen beestjes, maar hij likt en krabt zich dus wel meer dan normaal.
Zit ook constant klaaglijk te miauwen en wil (dag en nacht) naar buiten, terwijl hij normaalgezien ganse dagen binnen ligt te slapen. Hangt er iets in de lucht in Gent?
Zolang hij blijft eten en drinken zou ik me niet te veel zorgen maken. Anderzijds, dat klagende miauwen wijst erop dat hij misschien toch pijn lijdt. Zo begon de lijdensweg van onze kat een paar maanden geleden in ieder geval. Een paar weken luid en lang miauwen (omwille van pijn in zijn buik, zo bleek), en dan in hongerstaking. In amper twee dagen tijd was het einde verhaal. De dierenarts stond er ook van te kijken. Dus toch beter alert blijven…
De onze had dat ook, en toen bleek zijn piemel verstopt te zitten. Piemel weggesneden en hop, kat weer de oude.
Maar toch, bijna helemaal geen kat meer. Op den duur ontploft dat vanbinnen hé.