Werktitel: eddie.
Ja, hoe gaat dat é. Eerst wilt ge niets zeggen op uw blog omdat het risico te groot is dat ge dan ook slecht nieuws moet zeggen. En dan wilt ge niets zeggen op uw blog omdat ge uw maten en familie persoonlijk op de hoogte wilt brengen. En dan wilt ge niets zeggen op uw blog omdat uw lief ineens op de lichtbak komt en ge schrik hebt van die nieuwe lezers sindsdien (alsof ik mijn initiële lezers wel allemaal ken, ik weet het. Maar toch: gulder zijt die van mij, dat is anders). En dan gaan die nieuwe lezers weer weg, maar tegen dan zijt ge het gelijk al zodanig gewoon van niks te zeggen dat het gelijk niet meer van komt.
En dan opeens is uw buik dik en beweegt het zelfs al een beetje. En begint het ferm op te vallen dat ge niet gewoon een beetje wintervet meedraagt.
Bij deze dus officieel voor de weinigen onder u die het nog niet zou weten: als alles goed gaat zijn wij vanaf augustus met drie, hier ten huize. En wij zijn daar zeer — om niet te zeggen euforisch — content over.
Eddie, verwijst dat dan naar de befaamde mascotte van Iron Maiden?
Proficiat! Ik had het al een beetje gedacht door een comment bij Pieter op Facebook over een jeans 😉
Woehoe! Proficiat met jullie eilandbewoner
Moh! Wat een vrolijk nieuws!
Hopen op een hittegolfvrije zomer dan maar? 🙂 (<- speciaal om Brutin te pesten, neh!)
Proficiat allebei!
Van harte : proficiat. En geniét vooral van de zwangerschap.
Gefeliciteerd.
Cool!
Proficiat!
… en opeens zullen heel veel postjes over ‘den eddie’ gaan, ge zult zien.
Ik klap ook veel meer over mijn uks dan voordien gepland, want ik zou toch wel geen zo’n overbezeten moederbeest worden zekers… ik zou nog een eigen leven leiden (alléé, doe ik wel nog hé, tis maar bij wijze…)
Super
Bloglezeres van teerste uur
blijkbaar is zwanger zijn en kindjes iets dat door blogs wordt doorgegeven. Een welgemeende dikke proficiat, ook hier is een mini-mensje op komst en die tip over een naam kiezen voor de geboorte moet ik onthouden.