Sommige mensen zullen de afgelopen maanden misschien gedacht hebben: Mijn god, die ilse kan nogal een eind zagen over die verbouwing, zo erg kan het toch niet zijn?

Wel. Ik schrijf niet alles op het interwebs, weet u. Zoals bijvoorbeeld: op 16 augustus 2008 werd onze achtergevel eruitgehaald. Op 23 oktober 2008 werden er ramen geplaatst. Dat is exact 70 dagen met een gapend gat op de plaats waar eens een muur was en waar nu grote schuiframen zitten, van plafond tot vloer.
Zonder achtergevel, lieve kijkbuiskindjes, leert een mens dat er veel geluiden lijken op dieven, in de nacht. En zonder achtergevel leert een mens de geneugten van het Belgische weder ten volle kennen. Als het koud was buiten, dan was het koud in ons huis. Als het stormde buiten, dan stormde het in ons huis.

En neen, er was geen plastiek, er was geen isolatie of beschutting. Eerst omdat de plak- en metsel- en vloerwerken nog volop bezig waren. Daarna omdat we dachten “ze zullen volgende week wel komen”.

Ik zeg u: er zijn weinig dingen die u blijer kunnen maken dan beschutting na 70 dagen openheid.