Sinds gisteren heeft ons huis er een verdieping bij. Allez, de verdieping was er altijd al, maar sinds gisteren is ze ook bereikbaar zonder bijna uw nek te breken op de ladder.
We hebben dus een trap. Niet gemaakt door een schrijnwerker, wegens te duur, maar helemaal zelfbouwsgewijs door mijn superlief in elkaar gezet, met de hulp van de zelfverklaarde technische genieën in onze omgeving.

They all rule, dat is een feit. En onze nieuwe trap heerst zeer zwaar. En mijn lief is een held.

Gisteren was trouwens een mooi moment, toen het spel er eindelijk stond: één voor één de trap op en af, alsof we dat nog nooit eerder hadden gedaan. Wat eigenlijk zelfs een beetje zo was.