Ik ga het nog één keer over Gentblogt hebben, om de simpele reden dat ik daar veel mee bezig ben. Zij die het niet geïnteresseerd zijn: straks ga ik ook nog iets schrijven over onze planten en over Lien haar persconferentie, maar u kunt dus nu gerust even wegzappen.

Weet ge wat ik vreemd vind aan Gentblogt? Dat mensen denken dat ze als lezer het recht hebben om inzichtjes te poneren over hoe de boel moet gerund worden. Dat klinkt grover dan ik het bedoel, want ik ben zeker en vast voor vrijheid van meningsuiting en iedereen mag voor mijn part honderden meningen hebben over alle onderwerpen die op Gentblogt aan bod komen. Het staat elkeen vrij Gentblogt fantastisch dan wel ongelooflijk kut te vinden. Ik heb daar geen problemen mee.
Waar ik wel problemen heb is met commentaren als “Gentblogt slaat met deze beslissing de bal serieus mis” “Mijns inziens kan het niet dat Gentblogt deze keuze maakt” en “en politiek randje dat er m.i. te veel aan is.”.
Ik zal u even uitleggen waarom zie.
Een paar maand geleden heb ik samen met een aantal Gentblogt-mensen veel energie gestoken in het zoeken naar een structuur die de schrijvers de inspraak zou geven die ze verdienen. Ik geloof namelijk heilig in het universeel principe van de vrijwilliger: zonder inspraak geen engagement. Wij hebben dan ook met de Gentbloggers de laatste maanden hard gewerkt aan allerlei bestuursdocumenten, statuten en meer van die saaie dingen. We hebben een kader geschapen waarin de inspraak niet enkel een loze belofte is, maar een verplichting en een aspect dat vanaf nu onlosmakelijk verbonden is met onze werking. Stevenn noemt het soms “onze oefening in basisdemocratie”. En ik ben trots op dat onze basisdemocratie begint te werken.

Nu ben ik van mening dat het principe “zonder inspraak geen engagement” ook geldt in de omgekeerde richting. “Zonder engagement geen inspraak”, bedoel ik dan.
Het is makkelijk om tijdens een koffiepauze op het werk even op Gentblogt uw mening te komen poneren op deze of gene beslissing genomen door de redactie. Uw inzichtjes op tafel te gooien. Het gezond verstand en de besluitvorming van de schrijversgroep even in twijfel te trekken en dan gezwind verder te gaan met uw dagelijkse bezigheden. Ik zeg u nu: daar heeft u geen enkel recht toe.
Als u een mening hebt over hoe Gentblogt bestuurd moet worden, dan mag u die vertellen en ik zal met het grootste plezier luisteren. Wij vragen dan wel wat engagement in de plaats: dat u uw tijd investeert in Genbtlogt, dat u af en toe een stukje schrijft, dat u deelneemt aan de redactievergaderingen en dat u mee in discussie gaat op onze interne mailinglijst. ( We vragen u ook dat u het project genegen bent, dat u zich kunt vinden in onze filosofie, dat u zich verdraagzaam kunt opstellen en dat u er geen verborgen agenda op nahoudt; maar dat is een andere zaak).
Tijd. Energie. Engagement.
U heeft daar geen zin in? Dat geeft niet. maar dan heb ik ook geen zin om naar uw kritiek te luisteren over de besluiten die de redactie neemt.

nah.

Update: Ten eerste is dit mijn mening, geen Genblogt-standpunt. Ten tweede wil ik hiermee onze lezers zeker niet in een hoekje duwen. ik zeg enkel: als mensen de redactie willen afrekenen op hun beslissingen en het beleid van Gentblogt willen beoordelen en veroordelen, dat ze daar *geen* recht toe hebben. Vooraleer je mee mag beslissen of iemand van de redactie in de politiek mag gaan, of ofdat we vaten van het VB al dan niet aannemen, moet daar engagement tegenover staan.