boy-oh-boy, wat was me dat allemaal de laatste dagen…i’s legendarische onderschatting van de feiten heeft weer eens voor mooie momenten gezorgd. Gent.blogt is dus deze week opgestart en dat betekende dat er behalve een echt en betaald werk ook nog een heleboel te regelen viel voor dat nieuwe project. En ik die dacht dat we dat snel allemaal wel efkes gingen opzetten.mwoeha.
Ik ben moe nu en moet dringend bijslapen. En ik heb zin om op café te zitten met mensen, ipv. met computers. En boeken te lezen ipv. letters op een scherm.
Allemaal dingen die ik vanmiddag en zaterdag en zondag ga doen.Prettig weekend allemaal!
Daar mogen we dus nu wel iets over zeggen, en wel dit:
wij zijn een beetje trots u gent.blogt te mogen voorstellen, waar u vanaf vandaag terecht kunt voor recensies over alles wat met deze fantastische stad te maken heeft.
Resto, life-style, Expo, Podium: you name it, we‘ve got it.
Loop eens langs, zou ik zo zeggen.
Gisterenavond was four weddings and a funeral op de lichtbak. Mooi filmpje, met daarin de verdriet-scene met dit gedicht:
Funeral Blues – W. H. Auden
Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.
Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crepe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.
He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;I thought that love would last for ever: I was wrong.
The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood.
For nothing now can ever come to any good.
Niet dat ik eraan meedoe, aan al dat valentijnsfeestjolijt, maar toch…er zijn wel geschikter dagen om de liefde te vieren dan 14 februari 2005, me dunkt. We verduidelijken: 14 februari 2005, dat is een maandag, waarop ik om kwart voor zeven word wakkergewekkerd. Bovendien is het ijskoud, hagelt het in Gent, is het verkeer een absolute chaos en zoemt de lamp in mijn kantoor alsof er een schizofrene maya-de-bij een zelfmoord in aan het pogen is. Ik wil maar zeggen: happy freakin’ Valentine’s, iedereen!
Donker plots, vanavond. Geen straatverlichting, geen rode lampjes bij de meisjes van plezier. Geen schemerlicht achter de gordijnen. Hier en daar een kaars, that’s it.
Stil ook, vanavond. Geen muziek. Geen televisies in de andere appartementen.
Enkel de baby van de bovenburen, die huilt alweer. Dat dat kind nu eens op elektriek kon werken, gvd, dat ware wat geweest.
update: gister werkte het nog, die link, maar vandaag vraagt DSO je abonnement of dagkaart. Ik link dus nu naar het vrtnieuws. Gratis actualiteit!