hmmm. Auw.
Uit de mailbox. Op verzoek van deze meneer verspreid ik deze oproep via de mij beschikbare media. We willen immers niet dat B. zijn job nu al kwijtspeelt, hij heeft er lang genoeg naar gezocht.
Wij met zijn kop op de lichtbak wil: leave a comment en ik stuur je zijn gegevens door. Of mail naar het algemene adres hieronder.
Hallo,
sinds kort (gisteren) ben ik in dienst bij VijfTV als publiekswerver/opwarmer. Heeft iemand van jullie zin om naar de opnames van de talkshow Vijf Laat te komen kijken morgen? Je krijgt een zitje in het publiek, een drankje, de opname duurt 30min.-45min., en achteraf is er een rondleiding in de gebouwen van VT4/VijfTV. Zin om te komen?
Het lijkt me alvast een leuke Gent Blogt-uitstap naar Zaventem (trouwens zeer gemakkelijk bereikbaar vanuit Gent met trein en auto)! Je mag uiteraard ook vrienden/vriendinnen/familie meebrengen hé! Laat maar komen!
Ik ben nog DRINGEND op zoek naar mensen voor de opname morgen, woensdag 13 april, om 17h… maar ook voor latere data mag je altijd mailen of bellen hoor, er zijn telkens opnames op maandag en woensdag, en om 17h en 20h.
Laat je asap iets weten?
02/712.56.90
publiek@vijftv.be
Vanavond begin ik met mijn eerste les yoga. Ik heb een tijdje geleden een workshop gedaan, in een kennismakingsreeks van Het Meisjeshuis over dans. Dat was toen helemaal anders dan ik had verwacht, in de positieve zin: ik dacht daar twee uurtjes zen, meditatie en wat relexatie-oefeningen voorgeschoteld te krijgen. In plaats daarvan was de yoga een volledige work-out (ja-ah, zo noemen ze dat in de Flair) waarbij al mijn spieren werden getraind en gerokken. Mooi meegenomen dat ik daarna inderdaad bijzonder zen en relax was.
Ik had de volgende dag overal pijn, behalve in m’n rug. En zij die me kennen weten dat geen-pijn hebben-in-rug-na-de-sport eerder uitzonderlijk is bij mij.
Enfin, i. dus laaiend enthousiast over het concept yoga en gedurende de daaropvolgende weken op Het Meisjeshuis de hele tijd lopen zagen over “hoe tof dat zou zijn, om eens een echte reeks te organiseren”.
En nu is het zover: vijf weken lang krijg ik samen met een tiental andere meisjes/vrouwen anderhalf uur yoga-les.
Als het hier de komende dagen stil blijft, dan komt dat waarschijnlijk omdat ik teveel pijn heb om te bewegen.
Lena had me erop gewezen, dit weekend. En deze ochtend bij mijn eerste kop koffie waren ze alvast de oorzaak van een paar maandag-glimlachjes: de standaardvaders. Moet u zeker een keer lezen…
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat de plotse fascinatie voor het fenomeen “baby” waarschijnlijk te verklaren valt doordat ik gisteren enthousiast ondergekwijld ben geworden door Staf. Vijf maand, petekind van het lief. En schatteuh, manmanman.
Ik heb natuurlijk enkel met het ukje gespeeld en van koetjiekoetjie gedaan, en niet gevoederd/verschoond/getroost bij huilbuien. Mijn referentiekader is dus misschien een beetje fout, maar voorlopig vind ik baby’s nog leuker dan hondjes!