In het onderwijs werken heeft heel wat voordelen: je hebt in principe een hoop vakantie, je kan je tijd voor een groot deel zelf invullen en het constante contact met het jonge volkje zorgt dat je dagelijkse leven een dynamisme en schwung heeft die ik in de privé nooit heb gevonden. Iedere dag is anders, iedere dag is spannend. Komt daarbij dat het fantastisch is om mensen dingen te leren en dat het enorm veel voldoening geeft om je studenten te zien evolueren.

Maar er zijn ook nadelen: de voortdurende onzekerheid (zal ik volgende jaar nog een opdracht hebben?) zolang je niet benoemd bent, de enorme administratieve rompslomp (daar ben ik persoonlijk enorm van geschrokken), de toch wel veel lagere verdienste dan in de privé en vooral: het feit dat ge nooit gedaan hebt, als je zoals ik een beetje een streber en perfectionist bent.

Vooral het eerste jaar (of de eerste paar jaren) zullen in die optiek wel het ergst zijn: veel van de leerstof die ik geef is veranderd sinds ik zelfs studeerde (zal wel eigen zijn aan ICT geven) of het is gewoon te lang geleden dat ik ermee bezig ben geweest. Dat betekent dat ik veel opzoekings- en studeerwerk heb en gemiddeld per uur dat ik moet geven een drie uur voorbereidingstijd heb. Werkblaadjes maken, oefeningen opstellen, presentaties maken, doorzichtige manieren zoeken om de theorie aan te brengen,…

Voeg daarbij het opstellen en verbeteren van taken en examens (grote groepen in het hoger onderwijs, manmanman), stagebegeleiding, het administratieve gedeelte en de vele vergaderingen (deze week alleen al een stuk of vijf) en het onderwijs is echt niet de easy-going job die veel mensen ervan maken.

Ter vergelijking: in de privé werkte ik 40 uur per week, officieel. Vaak werkte ik langer, of moest ik tijdens het weekend komen, maar die uren werden (a) betaald én (b) omgezet in extra vakantie. Ik had 40 dagen officiele vakantie, zonder die overuren.

In het onderwijs werk ik (en ik neem deze week als voorbeeld) 19 uur voor mijn niet les-opdracht (dat is een 50%-job), geef ik 13 uur les. Dat kost me zo’n 40 uur voorbereiding, verbeteringen en administratieve toestanden. Daarnaast mag je rekenen op een 3-tal uur vergaderen deze week.
Dat brengt het totaal op 19+13+40+3: een werkweek van 72 uur.

Ik heb 12 weken vakantie, die ik evenwel niet mag kiezen.
Ik verdien netto zo’n 450 euro minder dan in mijn privé-dagen.

Voor iedereen begint te steigeren over “klaag zo niet, onderwijsmens”: ik heb heel bewust hiervoor gekozen en ik doe dat doodgraag. Het hoger onderwijs is wel degelijk mijn droomjob en ik neem er alle nadelen met veel plezier bij. Ik ga iedere dag met plezier werken en dat had ik in de privé bijna nooit.
Maar soms denk ik met heimwee terug aan de middagen dat ik de stad inkon om te winkelen, de avonden dat ik languit voor televisie kon liggen zonder me bewust te zijn van het werk dat nog lag te wachten. De tijd dat ik wist dat ik volgend jaar nog werk zou hebben en de tijd dat ik over geld nooit moest nadenken.
Dit weekend was ik graag naar de boekenbeurs in Flanders geweest, maar dat zal niet lukken: ik verbeter taken en bereid voor op het tweede verdiep, lief verbetert een verdiep lager honderden examens op dit moment.

En als mensen dan opmerkingen geven als :“gij geeft toch les, dus gij hebt toch veel vrije tijd”, dan steekt dat wel een beetje.

Het is maar dat u het weet.

Een paar weken geleden heb ik aan de laatstejaars bij ons op school les gegeven over het gevorderd gebruik van Word. Dat was niet gemakkelijk, omdat ik het zelf allemaal wel weet en kan, maar niet grondig genoeg om er echt les over te geven.Ik heb dus een paar weken hard gestudeerd op opmaakprofielen en automatisch gegenereerde inhoudstafels.

Deze week echter is het net het omgekeerde: Word voor beginners aan de tweedejaarsstudenten. Sommigen slaan al in paniek als ze nog maar naar een computer moeten kijken.
Les 1: Word als deel van het office-pakket, Word opstarten, de delen van het scherm, een document openen, afdrukken, opslaan en afsluiten, de weergave-modi. Dat zal het zowat zijn voor de eerste les.
Het is niet gemakkelijk, vind ik, om je te verplaatsen in iemand die nog nooit met Word gewerkt heeft. Ik probeer geen stappen over te slaan en geen voorkennis te veronderstellen. Spannend en al…

Het is hier niet simpel, de laatste dagen. Zoals u onderhand wel weet, doe ik van lesgever op een lerarenopleiding. Naast het gewone lesgeven, begeleid ik bij ons op school ook de mini-onderneming. U weet wel, zo’n project dat veel middelbare scholen met hun laatstejaarsdoen om te leren hoe het bedrijfsleven in elkaar zit. De doelstellingen van de mini-onderneming liggen bij ons natuurlijk ietwat anders dan in het middelbaar onderwijs: het is vooral de bedoeling dat de studenten leren hoe ze volgend jaar zo’n project kunnen begeleiden, maar dan vanuit een praktijkgerichte opzet vertrekkend. Dat betekent dat het niet alleen gaat om het opstarten en runnen van de onderneming, maar dat ze ook dingen moeten leren over de achtergrond enzo.

Vrijdag trokken we met de studenten naar een workshop over het onderwerp en in gesprekken met leerkrachten die nu al een onderneming begeleiden, blijkt dat er nogal wat onduidelijkheid is over hoe je zo’n project nu gaat evalueren. Het is immers niet zo objectief en eenduidig: het gaat over veel meer dan alleen maar kennis en inzicht. Er komen een heleboel vaardigheden (stiptheid, samenwerken, vergaderen,…)bij kijken en dat is soms moeilijk te evalueren. Bovendien is het niet echt fair om die dingen met de natte vinger te beoordelen…
Ik ben dus nu begonnen met daar vanalles over op te zoeken en te verzamelen. En als iemand informatie heeft over het evalueren van vaardigheden: één adres!