Alles van waarde is weerloos
Dingen door andere mensen geschreven
Ik heb een verkoudheid. Een valling, zeggen ze bij ons. Ik dacht dat dat een dialectwoord was, maar wat leest mijn tranend oog bij Vandale.nl:
val·ling (de ~ (v.), ~en)
1 afwijking van de horizontale of verticale lijn bij een vlak of voorwerp
2 [Belg., inf.] verkoudheid
Weliswaar Belgisch en informeel, maar toch helemaal correct. En een stukken cooler woord dan verkoudheid, geef toe.
Mikaël stuurde me een stokje, nu al schandalig lang geleden. Ik werd al enkele keren gewezen op mijn verantwoordelijkheid in de commentaren, en nu is het eindelijk zover.
Hoeveel boeken heb je in je boekenkast staan ?
Ik had er zelf zo’n 400. Denk ik. En met het grote samenwoonproject zijn daar een stuk of 70 boekskes van lief bijgekomen, waar toch wel wat interessants tussen zit dat ik nog niet heb gelezen.
Welk boek lees je nu?
Awel. Ik heb gisteren “Zwerm” gekocht van Peter Verhelst. Ik heb de achterflap al gelezen en de citaatjes in het begin. Ik heb er ook al eens door gebladerd en al veel over gewreven. Het is een mooi boek, zoals alle Peter Verhelst-boeken. En het voelt leuk aan en het heeft een prachtige kaft. Ik heb er wel een beetje schrik van, want PV is nu niet echt beroemd om zijn doorzichtige stijl en vlotte leesbaarheid. En Zwerm is ongeveer een triljoen pagina’s dik.
Wat is het laatste boek dat je hebt gekocht?
Zie vorige vraag. En eentje van Tim Krabbé, voor tussen de zware kost door.
Wat zijn de laatste 5 boeken die je gelezen hebt?
Door mijn drukke bezigheden ben ik de laatste maanden nauwelijks aan lezen toegekomen, behalve dan didactiek-boeken, informatica-boeken en als ontspanning de humo en weblogs.
Zielig, inderdaad.
De laatste boeken die ik heb gelezen waren
– “The Amazing Adventures of Kavalier and Clay” van Michael Chabon (Cadeautje van Bruno).
– “Alle dagen samen” van Erwin Mortier (cadeautje van Brecht).
– “Maanpaleis” van Paul Auster.
– “Jongensjaren” van JM Coetzee.
– Stukjes uit de “Ontembare Vrouw”
Welke boeken hebben een speciale betekenis voor je?
Ik ben aan ongeveer al mijn boeken gehecht, maar ik wil zeker mijn Bart Moeyaert-boeken niet kwijt. Die man kan zo’n mooie zinnen maken dat ik er soms van moet huilen en lachen tegelijk. Mensen die deze blog al een tijd lezen, weten al dat ik een fan ben.
Er zijn de boeken die me enorm hebben beïnvloed qua denken en doen. Alles van Oscar Wilde. Alles van Herman De Coninck (op wie ik stiekum verliefd was, lang geleden. Vooral op zijn woorden dan, want hij was een beetje te oud voor mij). De gedichten van PB Shelley, de sonnets van Shakespeare, “De Vermaledijde Vaders” van Monica Van Paemel…
Verder zijn er de boeken die me aan dierbaren van vroeger doen terugpeinzen (Bezonken Rood van Jeroen Brouwers, The Beach van Alex Garland). En de boeken die me doen denken aan plaatsen of de momenten waar ik ze gelezen heb als ik alleen de kaft nog maar zie (“Jachthond” van Delillo en “Een bed vol schuim” van Oscar van den Boogaard, bijvoorbeeld).
Welke boeken zou je willen gelezen hebben ?
Alle boeken van de hele wereld.
Ik zou ook wel eens wat meer essays willen lezen. En een beetje meer in het Engels, weer.
En ik gooi het stokjen naar:
Lena
Bruno
Michel
enjoy!
Via den Bruno: het meest ongelezen boek! We deden een tijd geleden al de Nederlandse Lijst, nu is er een Vlaamsche versie…
Olé, alweer een lijstje en daar doe ik vol enthousiasme aan mee, natuurlijk.
1. Het verdriet van België – Hugo Claus
Gelezen, goed bevonden en zelfs herlezen. Ha!
2. De slinger van Foucault – Umberto Eco
niet gelezen.
3. The Satanic Verses – Salman Rushdie
Zoals al gezegd in de NL Lijst: tot pagina vijf geraakt.
4. De bijbel
Als een voorbeeldig meiske uit een Gentse humaniora heb ik grote delen ervan gelezen. Sommige stukskes zelfs met plezier. De naam Kerygma is dus niet volledig onrelevant.
5. Ulysses – James Joyce
Geprobeerd, maar ik ben niet slim genoeg, denk ik.
6. De kleine vriend – Donna Tartt
op pagina 120 zit de bladwijzer weg te rotten.
7. De naam van de roos – Umberto Eco
Een mooi boek, vond ik.
8. Lord of the Rings – J.R.R. Tolkien
Nooit aan begonnen.
9. De wereld van Sofie – Jostein Gaardner
Gelezen toen ik de cursus van deze slimme meneer aan het blokken was.
10. Tongkat – Peter Verhelst
Mmm. Peter Verhelst. Verwarrend man, maar zijn boeken blijven mij om één of andere reden boeien. Ondanks die aardbeienregen in Tongkat.
En de kaft van “Alaska” is veruit de coolste omslag ever.
Het is een dilemma momenteel. “Leeg” was een experiment, voor mezelf. Ik schreef de eerste zin, tikte er nog een paar zonder te weten waar het heenging en drukte op de “publish”-knop.
Een vingeroefening om te kijken hoe rekbaar mijn fantasie zou zijn en hoe lang ik kon verderbreien op een verhaal waar ik zelf het vervolg niet van kende, laat staan het einde.
Iedere aflevering was een klein avontuurtje, want ik wist zelf hoegenaamd niet wat er zou gebeuren. Spannend is dat. Lief en de mama en de papa en de tante vroegen dan wat het vervolg zou zijn en ik moest in alle eerlijkheid antwoorden: “geen idee”.
Nu weet ik het wel, hoe het verdergaat. Het einde weet ik nog niet, maar wel in welke richting het moet gaan. En ik heb het gisteren tegen lief verteltden die vond het allemaal heel spanneund enzo.
Hence the dilemma: schrijf ik het verder voor op Kerygma en wordt het een verhaal in 750 afleveringen of laat ik mijn ambitie (“Ooit schrijf ik een boek, zeg ik u! En ik maak het af en al! Gelijk een echte!”) eindelijk mijn luiheid zoveel werk dat dat is, zeg) overwinnen en werk ik “Leeg” uit tot een voldragen verhaal?
Dilemma, dilemma.
U mag het zeggen.
Op verzoek van mijn mama: een vervolg.
Misschien even recapituleren
deel 1.deel 2. deel 3. deel 4. deel 5.
Het was het begin van een vurige romance, zoals dat heet. Het leek bij momenten wel alsof hun liefde een rechtstreeks plagiaat was van de verzengende verliefdheid en de wilde passie zoals die beschreven wordt in romannetjes uit de krantenwinkel. Het soort boekjes dat door menig huisvrouw met een uitgebluste relatie wordt verslonden, bij wijze van vlucht uit de eigen grijze werkelijkheid.
Ze waren al snel onafscheidelijk en woonden na drie weken samen in een klein huisje in de stad.
Joris” ambitie floreerde samen met zijn geluk en hij werd met de dag succesvoller. De promoties volgden elkaar in snel tempo op. Chantal ging opnieuw studeren aan de kunstacademie en ze ontwierp zelf de plannen voor hun droomhuis. Het werd een project dat haar drie jaar lang volledig opslorpte en waar ze enthousiast applaus en bewondering mee oogste.
Ze hadden ook hun moeilijke momenten, dat spreekt voor zich. Chantal verloor in hetzelfde jaar haar beide ouders en kort nadien ontdekten dokters dat ze nooit kinderen zou kunnen krijgen. Hun liefde was echter sterker dan hun verdriet en na enkele slopende jaren legden ze zich neer bij de situatie. Geluk bleek nog steeds heel dichtbij. De jaren gingen in een roes voorbij.
Twaalf jaar, drie maand en vijf dagen na hun eerste kop koffie samen, had hij zijn wereld leeggeroofd teruggevonden.
Dertien jaar, vier maand en twintig dagen na hun eerste kop koffie samen, staart hij door het raam van zijn wagen verbijsterd naar een exacte kopie van hun droomhuis, hier in dit dorp aan de andere kant van het land.