Ik zit momenteel met mijn voeten in een badje met lauw water en een beetje parfumloze badolie. Het is afzien, zo veel pijn dat het doet.
Het begon gistermiddag: ik wilde de stad in om mijn mooie nieuwe jeans af te halen en lenzen te kopen. We zouden er meteen een wandelingetje van maken. En ik deed de havaianas aan die ik van vriendin B. kreeg, een paar maand geleden. Het is zomer voor iets é.
Teenslippers zijn echter niet geschikt voor wandelingen, en als gevolg heb ik een kanjer van een blein tussen mijn tenen.
De doodsteek kwam er echter gisterenavond (kilometers afgelegd van huis naar restaurant naar huis naar afspraakplek naar feestje) en later deze nacht, met een uitgaansavond in de stijl van vroeger (op hoge hakken de hele nacht dansen en rondlopen). Toen wij om halfzes naar huis kwamen deden mijn voeten pijn als nooit tevoren.
En vandaag kan ik bijna niet stappen.
Het zal mij leren, nog zo uitgaan op mijn leeftijd. Kalle dat ik ben.
