vriendjes

vriendjes

Aanspreking

Bij I Wish haalde men herinneringen op naar aanleiding van mijn aanspreking van SPh als “é, vriendschap” in de commentaren hierzo. Over onze vocabulair in vervlogen jaren zal ik het deze week nog eens hebben in een nieuwe aflevering van Kerygma goes nostalgie, maar ik bedacht door dat stukje ook dat ik mijn vrienden eigenlijk zelden met hun voornaam aanspreek. Tenzij dan in een variant met een stupid achtervoegsel eraan geplakt. Boy ofzo. Meestal heeft het echter niks met een naam te maken.
“Vriendschap” wordt frequent gebruikt. Maar ook “zoeteke”, “kiekske”, “schat”, “toet”, “toeter”, “snellen” en “fellen” behoren tot mijn dagelijks taalgebruik. Net als het liefkozende “éi dikken” trouwens.

En u? Hoe spreekt u uw vrienden eigenlijk aan?

En al vriendjes

Pubers.

Ze had een SMS gestuurd. Of ik haar dringend bellen kon, want ze had me nodig. En kort daarna nog eentje, met ongeveer dezelfde boodschap…maar deze keer stond DRINGEND in hoofdletters. Gebeld had ze ook en bovendien had ik een oproep gemist van de jeugdwerker.
Ik schrok dus wel even, toen ik gisteren mijn gsm boven ging halen. Ik was toen al anderhalf uur wakker, maar laat tijdens mijn ochtendritueel de gsm ergens achter waar ik hem niet horen kan. Een consequentie van mijn ochtendautisme.

Ik belde terug, naar de jeugdwerking. De begeleidster nam de telefoon op. Met een nogal strenge stem sprak die: “Wel, ze zit hier naast mij. Ze kan het u misschien zelf eens uitleggen.”
De hoorn werd doorgegeven en de volgende vijf minuten kreeg ik een woordenwaterval over me heen. Dat ze deze morgen dat examen gehad had waar ik haar vrijdagmiddag mee geholpen had. En dat het goed gegaan was, maar dat ze een formule op haar hand had geschreven en dat de leerkracht nu dacht dat ze gespiekt had. En dat ze bij de directie was moeten gaan en dat ze in paniek had gezegd dat ik haar had gezegd die formule op haar hand te schrijven en dat haar directie nu ging bellen naar mij. En dat ik gewoon moest zeggen dat dat waar was.

“Hoho. Stop. Rewind. Wat moet ik doen? Zeggen dat ik je opdracht heb gegeven om een formule op je hand te schrijven? En waarom zou ik dat doen?”

Opnieuw een gulp woorden. Over “dooddoen thuis” en “mij helpen”.
En repliek van mij. Over “gevolgen dragen van je keuzes” en “oneerlijke vragen om iemand voor je te laten liegen”.
En een gesprek met de jeugdwerker. Die gelukkig dezelfde visie deelde als ikzelf.

De hele namiddag stilte. In de vooravond belt ze. Om zich te excuseren. Dat het niet eerlijk is dat ze dat vroeg, maar dat ze in paniek was. En dat het haar spijt. En dat ze gebeld heeft naar haar directie en alles uitgelegd heeft. En dat er een sanctie komt, maar dat het geen nul zal zijn, waarschijnlijk.
En dat het stom van haar was. Want dat ze het eigenlijk best kon, dat examen. Stom. Ze gaat het niet meer doen.

Zeg nu zelf: jullie kijken er waarschijnlijk al heel erg naar uit tot die van jullie zestien zijn en de aap uithangen op school, niet?

(No offence, P’tit Beau 🙂 )

Ja! vriendjes

Brasil aan mijn voeten.

Gisteren vriendin B. op bezoek gehad, die net terug is uit Brazilië, alweer ze ene globetrottende jongeman bezocht.
Ze is bruingebrand, loopt zelfs in belgië in short rond en ziet er stralend gelukkig uit. Zo hebben we haar graag, met die grote glimlach op haar gezicht…het was al veel te lang geleden dat we die nog hadden gezien.

Wat we ook graag hebben is dat ze voor ondergetekende een paar schitterende havaianas meegebracht heeft. Deze zomer breng ik dan ook door met Brazilië aan mijn voeten. Maar dan in Gent.

*juicht*

vriendjes

Geert.

Wat lees ik hier net in de RSS-feed van zwarte kat?

CabareteSKE 2006: update – 14 mrt 2006
Afgelopen maand (19 februari en 12 maart 2006) zijn de eerste twee voorronden geweest van het Festival Cabareteske in Eindhoven. Twaalf kandidaten hebben een poging gedaan door de jury of het publiek genomineerd te worden voor een finaleplaats.

De jury-nominaties gingen naar: Frank van Alphen , Het gestolde vet, Peter Pannekoek, Geert de Wael, het duo Kompost en Alex Henkelman. De laatste twee hebben ook de publieksnominaties gekregen.

En Geert de Wael, die kennen wij dus wel é. Die doet Lief zijn voorprogramma….

Go Geert!

vriendjes

baby says boem.

Het is onafwendbaar. Geen weg terug meer. Geen ontkomen aan. Er moet en zal gebabyboomd worden in onze omgeving: R. en L. kregen vorige week al Rika, de vrouw van vriend C. zal één dezer ook een kindjen kopen en San is duidelijk aan het aftellen tot nummer vier ter wereld komt.
Tot slot hebben we gister een avond doorgebracht in gezelschap van vriendin klijn en tettenman en het moet gezegd: ze kan het niet meer wegsteken dat er een kanjer van een baby in haar buik zit. De dokter voorspelt dat haar eersteling minstens vier kilo zal wegen, dus het spreekt voor zich dat klijn heel erg uitkijkt naar de bevalling. Ik ook trouwens, want ik ben zeer benieuwd naar hoe de combinatie van hun genen er zal uitzien. Ik gok op blond, met een grote mond en vreemd gevoel voor humor.
De blijde gebeurtenis is gepland voor half april, en dat betekent dat er op een maand tijd maar liefst 4 kindertjes geboren zullen worden in onze omgeving. Vier nieuwe mensjes. Daar kan een mens enkel “wow” op zeggen