Kiezinge. Zo heet dat in het dialect van onze geboortedorpen. En “op de goeie é, morgent”, dat zeggen mensen de dag ervoor tegen elkaar.
Mijn keuze maken morgen is niet zo moeilijk, in tegenstelling tot bij sommige andere mensen, heb ik de indruk. Ik weet al meer dan een jaar op wie ik ga stemmen en ik ben zeer blij dat ik nog niet van mening ben moeten veranderen.

Ik ben nochtans geen partij-trouw standvastig kiezer, zeker niet in lokale politiek: ik stem dan eerder voor mensen waarin ik veel vertrouwen heb.
Vroeger, in het dorp, stemde ik bijvoorbeeld op de tjeven, met volle overtuiging. *Niet* omwille van de ideologie, want ik vind dat geloof niks met politiek hoort te maken hebben, *wel* omwille van de man van wie ik hoop dat hij morgen herverkozen wordt. Ik heb Chris altijd gekend als een integer en zeer bekwaam man, die zijn burgemeesterschap zeer ernstig neemt. Daarnaast is het ook gewoon een leuke, slimme en grappige meneer waar ik al heel veel mee gelachen heb.

In Gent is het niet anders: ik stem op mensen. Lien, waarover ik de laatste maanden veel heb verteld, is mij zeer dierbaar en ik ben er al van bij het begin overtuigd geweest dat ze mij niet zou teleurstellen.

Het helpt natuurlijk dat ze op een lijst staat van een ideologische kleur die mooi past bij mijn ogen (mwoehaha).
Daarnaast helpt het ook dat ik haar jaren geleden politiek actief heb zien worden en haar met een ongelooflijke leergierigheid meningen heb zien vormen over haar grote thema’s. Het helpt dat ik haar al jaren ken als een vrouw die van haar engagement een prioriteit maakt: congressen en debatten staan al jaren zeer regelmatig in haar agenda. Dus dat ik *weet* dat ze visie heeft, en ideeën en dat ze niet zomaar een nieuwe kandidate is.

Het helpt dat ik weet dat ze geen “lijstvulling” is. Maanden geleden vertelde Lien dat ze op de lijst zou staan en ze voegde er meteen aan toe dat ze aan het programma zou helpen schrijven, want dat ze dat haar plicht vond.
Ik weet dat ze in die periode veel praatte en mailde met “mensen uit het werkveld”, om zich een zo goed mogelijk beeld te vormen van de noden van dat werkveld. Als u dus het indrukwekkend verkiezingsprogramma leest van sp.a, dan leest u een programma waaraan Lien hard heeft meegeschreven en waarin ze haar visie heeft proberen verwoorden.

Het helpt daarnaast ook dat ik Lien ken als een zeer idealistische madam. Een madam die zich met veel enthousiasme en van bij het begin in Het Project heeft gesmeten en die sindsdien een bewonderenswaardige inzet en standvastigheid heeft vertoond.
Ze is ook de madam die de dodentocht gesponsord stapte om het tehuis waar haar zus Elke verblijft wat meer financiële kracht te geven. Ze is de madam die kwaad wordt over onrechtvaardigheid en die de daadkracht heeft om daar dan ook iets aan te doen.
Ze is volhardend en heeft een koppig doorzettingsvermogen, dat ik altijd al heb bewonderd.

Meer echter dan dit alles is Lien mijn vriendin. Een lieve, warme vrouw die ik graag om me heen heb, in wie ik geloof en waarvoor ik door het vuur zou gaan.

Voor mij is kiezen dus *echt* makkelijk morgen. En ik ben ervan overtuigd dat velen mij zullen volgen in mijn keuze. Lien for president!

Drie sterren heeft hij gekregen in De Morgen voor zijn première. Dat is, zoals dat heet, meer dan behoorlijk. Uitstekend zelfs. Ik ben dan ook bijzonder trots op mijn lief.

Oh. Breek me de bek niet open over de laatste hype rond Midas Dekkers. Ik bedoel maar: Midas Dekkers, de vleesgeworden kruising tussen bioloog en populist, we gaan daar ons oordeel toch niet door laten leiden, zeker?
Ik ben ervan overtuigd dat meneer Dekkers in huiselijke kring een aimabel mens is, vriendelijk voor vrouwen en kinderen en aangenaam om mee te converseren. Maar over zijn theorietjes heb ik toch mijn bedenkingen.

Dit is de man die een paar jaar geleden omtrent de geneugten van de bestialiteit verklaarde: “Het is prima een koe twee keer per dag keihard aan haar tieten te trekken, maar wanneer de boer het beest eens één keertje neemt, zou dat schadelijk zijn. Dat vind ik niet te rijmen”. En ook: de man die kinderen vergeleek met larven die bijgevolg niet als mensen hoorden behandeld te worden.
Excuseer dat ik liever zelf nadenk in plaats van blindelings te slikken wat een meneer die zo duidelijk geniet van controverse en wel heel graag met zijn kop in de boekskes komt te vertellen heeft.

In de boekskes staan *doet* hij, de laatste weken.
De Grote Bioloog heeft recentelijk namelijk alweer één van zijn ludieke columpjes uitgewerkt tot een heus boek en dat wordt met het nodige tromgeroffel op de wereld losgelaten. Wat zou die dekselse dekkers nu weer te vertellen hebben, vroeg de verzamelde journaille zich ongetwijfeld al maanden handwrijvend af.
Wel, in zijn nieuwe worp verkondigt de bioloog dat sport slecht is voor de mens. Hij haalt daarbij argumenten aan als “dat we het tot voor honderd jaar geleden zonder deden”, maar vergeet erbij te zeggen dat de gemiddelde levensverwachting toen toch wel pakken lager lag dan vandaag.
Hij zegt dat sport gevaarlijk is omwille van de blessures, maar vergeet erbij te zeggen dat er niks gevaarlijk is aan lichaamsbeweging op je eigen niveau, naar eigen kunnen en aangepast aan je lichaam.

Begrijp mij niet verkeerd: Midas heeft 100% gelijk, eens je zijn woorden ietwat nuanceert: *Als* we elke dag fysieke arbeid zouden verrichten en op onze houten klompkes 10 km naar de fabriek zouden hossen, we zouden inderdaad geen extra fysieke activiteit nodig hebben. Ik sluit mij daar volledig bij aan. Maar aangezien de meeste mensen helemaal niet zo’n fysieke job meer hebben, hebben de meeste mensen extra activiteit nodig om gezond te blijven.

Dekkers trekt de waarheid naar mijn goesting met een net iets te onverholen enthousiasme op flessen. Hij haalt in interviews op zo’n simplistische wijze uit naar sport en lichaamsbeweging dat het publiek hem prompt tot de nieuwbakken goeroe van de luiheid heeft uitgeroepen. Het trieste is dat de reden dat het publiek hem gelijk heeft niet is dat ze geloven wat hij daar zegt, maar omdat het hen goed uitkomt.
“Die meneer heeft gestudeerd en ik hoor in wat hij komt te vertellen toch wel iets doorschemeren dat perfect in mijn kraam past. Laat ik dat maar onthouden en het te pas en te onpas uit zijn context gerukt op tafel gooien vanaf nu”

Het boek van Dekkers sust het geweten, blijkbaar. Maar, lieve lezertjes, Midas zegt eigenlijk dat wie elke dag minimum dertig minuten wandelt én altijd de trap neemt én gezond leeft geen extra sport nodig heeft.

Al wie *dat* doet, mag bij deze rustig blijven zitten.

Al de rest: hef uw lui gat op, kom van achter die computer en ga verdomme een wandeling maken.

Het is nog steeds koekenbak. Ik vind het eigenlijk niet zo erg dat kerygma platligt, maar voor Lief is het echt een slecht moment. Speelt ie voor 1500 man, de laatste vijf dagen, ligt zijn blog uit.
Nog een geluk dat henkrijckaert.be nog bij de betrouwbare gasten van data matters staat en ik nog geen tijd heb gehad om heel die boel te verhuizen naar onze eigen server.
Ik denk dat het daar beter blijft staan. Hell, misschien moet ik gewoon alles naar daar verhuizen.