moeilijk

moeilijk

Wel geloven is gemakkelijker dan niet (i).

Er staat een (i) naast de titel omdat ik het voel dat aan mijn linkerpink, dit wordt een serie. Er is namelijk veel te vertellen over geloven en alternatieve mambo jambo en mediums en paranormaal begaafden. Wij hebben daar meningen over, ja. En het zijn helemaal andere meningen dan bijvoorbeeld ishku en freaq in de commentaren. Het risico lopend dat ik als een oud wijf klink: misschien heeft dat wel met leeftijd te maken.

Versta mij niet verkeerd: ik zou heel graag in die dingen geloven. Ik heb dat ook heel lang geprobeerd en gedaan. Het mystieke, horoscopen, the other side: het heeft mij van kleinsaf mateloos gefascineerd. Ik ken mijn sterrenbeeld, in Westerse en Chinese horoscoop, ik ken mijn ascedant, ik ken mijn numerologische codes, ik heb nostradamus gelezen. Ik ben naar beurzen geweest waar mensen over toekomst praten en dingen vertellen over uw verleden en karakter. Want geef toe: is er iets schoners dan ervan overtuigd zijn dat er meer is tussen hemel en aarde dan de mens? Laat ons wel wezen: als het de mens maar is, dan is het maar flauw, niet? Geloven in meer is het gemakkelijkste wat ge kunt doen: het haalt verantwoordelijkheid bij uzelf weg, het geeft u de comfortabele gevoelens een deel zijn van grotere gehelen. De mensen hebben dat graag, en ik ben daar niet anders in.

Maar. Eerlijk gezegd: een denkend mens kan niet anders dan concluderen het zever is, en dat is wat er ondertussen is overgebleven van al mijn geloof: het besef dat het zever was. Neem nu al die paranormaal begaafden, die u wel 100 euro uit de zak rammelen voor een voorspelling of een inzicht, maar die zomaar de sisyphus-prijs aan zich voorbij laten gaan? 10.000 euro rijker en eindelijk erkend door een groep gerespecteerde wetenschappers? Om maar te zwijgen over de promotie, het respect, en het succes dat daarop zou volgen. Ik vind dat op zijn minst raar dat ze daar niet aan willen meedoen, die paranormalen. Misschien voorzien ze dat ze door de mand gaan vallen?

Er is slechts één feit in dit hele verhaal: dat er nog nooit iets bewezen is van al dat helderziend gedoe. En kom niet af met de bewijzen uit het programma van Johan Terryn, mensen. Dat is ten eerste een montage van een paar minuten van wat misschien een sessie van uren was. Op televisie dan nog, ge weet wel, dat betrouwbare medium. Ten tweede gebeurde het Grote Zien in bijzijn van allemaal mensen die op de hoogte zijn en dat is een klassiek voorbeeld van cold reading. Maar dat had ik al gezegd.

In het kort: als iemand mij morgen bewijzen levert, dan zal ik mijn mening met veel plezier veranderen. Maar ik heb er redelijk vertrouwen in dat ik mijn mening niet zal hoeven te veranderen.

moeilijk

Gezocht: hetero’s met een sexleven.

De mensen van sensoa vragen het lief, dus bij deze:

Ben je tussen 20 en 30 jaar, hetero en seksueel actief? Dan wil Sensoa, het Vlaams service- en expertisecentrum rond seksuele gezondheid en hiv, graag jou aan het woord laten. Om initiatieven uit te weken voor jongvolwassenen rond seksualiteit, organiseren we groepsgesprekken over seksuele ervaringen en seksualiteitsbeleving. We garanderen volledige anonimiteit en vertrouwelijkheid bij de verwerking van de gegevens. Met jouw inbreng, kan Sensoa beter op jullie vragen inspelen.

Iedere deelnemer ontvangt een bioscoopcheque. De gesprekken vinden plaats in juni en juli 2008 zowel in Gent als Antwerpen, ‘s avonds en duren maximum twee uur. De groepjes bestaan steeds uit maximum 8 personen.

Voor verdere praktische details of vrijblijvend meer informatie, stuur je een mailtje naar ilse.vandevelde@sensoa.be

hup. u moest al bezig zijn.

moeilijk

Bongo in Oostende.

Een hele poos geleden werd ik door een vriendelijke jongeman gecontacteerd, die in opdracht van Bongo een voorstel had.

Het is onze bedoeling om de nieuwe bongo’s op een originele manier te lanceren op internet. We vragen je niet om reclame te maken, maar om de bongo uit te proberen en er een eerlijke recensie over te schrijven. Daarin ben je vrij.

Heyho, dacht ik. Voor niets op weekend én erover mogen schrijven wat ik wil. Pretty sweet deal, jawel. Vooral omdat wij hier ten huize al jaren fan zijn van het concept. Na mijn volmondig instemmen werd een Bongo-cultuurweekend opgestuurd en kozen wij als bestemming Oostende uit op de site. Dat boeken is overigens een kolfje naar de ietwat computervaardige hand: kiezen uit een dropdown-menu, de datum van aankomst selecteren en vervolgens je boekingscode op de bon ingeven. Je krijgt een bevestigingsmail met een voucher en die neem je mee naar het hotel. Simple comme bonjour.

Oostende was de stad die wij uitkozen, en wel om een paar redenen. We wilden niet te ver rijden, want het is al zo druk de laatste tijd en als je maar twee dagen weg gaat, spendeert een mens liever geen halve dag in de auto. Daarnaast houden we nogal van steden aan de zee, want dat is het enige dat we een beetje missen in Gent. Rotterdam deden we de vorige keer al (in dat exacte hotel, overigens), en Oostende bleef over.
Het Best Western Hotel Imperial (***) bleek rechttegenover het casino gelegen, dicht bij zee dus, en vlakbij een ondergrondse parking (16 euro voor 24 uur). In ons arrangement zat een kamer voor twee met ontbijt en toegang tot óf Het Ensormuseum; óf het PMMK. Gulzig als we zijn besloten we het andere museum gewoon zelf te betalen en beiden te bezoeken.

Hotel en kamer vonden we mooi. Gelegen op de derde verdieping, met zicht op zee, en een ruime badkamer met bad. In de badkamer de basis-hotelvoorzieningen: kleine en grote handdoeken, een paar zeepjes en een haardroger. Er was kabeltelevisie en het was er aangenaam warm. Dat brengt ons meteen op één van de mindere punten van dit hotel: het bleek niet mogelijk de verwarming uit te schakelen, want alle kamers zitten op hetzelfde systeem. Eén iemand warm, iedereen warm. Als je gewend bent, zoals ons, om in een koude kamer te slapen in dat even wennen. Tweede minpuntje: het draadloos internet was betalend. Het zal wel een beetje aan mij liggen, maar ik vind dat elk zichzelf respecterend hotel gratis draadloos internet moet hebben. Service, meneer.
Voor de rest: niks te klagen over het hotel. Het ontbijtbuffet was uitgebreid en uitstekend, de koffie lekker en de bediening verzorgd. Een troef van dit hotel is zonder twijfel de centrale ligging: ‘s avonds gingen we eten aan zee (in het excellente italiaanse Marina) en dat was vijf minuten stappen. Het Ensor, de winkelstraten, de PMMK: allemaal vlakbij, en dat is bijzonder aangenaam als je met vakantie bent.

De musea dan, want deze Bongo is hotel+museum. Misschien zijn we als Gentenaars iets te verwend (Gent heeft veel mooie musea), en wat te kritisch, maar als u de keuze hebt laat u volgens ons het Ensor beter links liggen. De normale toegang is 2 euro, en zelfs dat is eerlijk gezegd te veel. Het risico lopend grof te worden: op tien minuten heeft u gezien wat er te zien valt, en dan heeft u er nog lang over gedaan. Het is geen Ensor-museum, trouwens, het is gewoon zijn geboortehuis. Neen, dan liever het PMMK, waar we toch een halve voormiddag zeer aangenaam vertoefd hebben. Een mooie verzameling hedendaagse kunst, met voldoende afwisseling. Een aanrader als u een keer aan zee bent en het begint plots te regenen.

Conclusie van het weekend: Oostende is een aangename kuststad, het Best Western is een goed hotel en het PMMK is de moeite. Als u helemaal voor de cultuur wilt gaan: boek tijdens het onvolprezen Theater Aan Zee-festival en dompel uzelf onder in de meest bruisende kant van de parel der badsteden.