projecten

projecten

Jeej for us!

Gentblogt bestaat vandaag 1 jaar. Feest, champagne en kaviaar!
Oftewel: iets wat we nog niet mogen zeggen, volgende vrijdag…

Er werd ons gevraagd naar onze hoogtepunten, op Gentblogt-vlak, in dit eerste jaar. En nu krijgt u natuurlijk mijn bijdrage op uw boterham.

Artikelsgewijs zijn er een aantal zaken die onmiddellijk in mijn hoofd opkomen. Het snelsnel foto’s nemen van de tram die voor mijn appartement een erreurke had, de Gentse Feesten die we probeerden coveren met een paar redacteurs, wat een hopeloze zaak was (Van Bluenote naar straatheater via Sint-Jacobs naar de Korenmarkt en dan natuurlijk eindigen op de Vlasmarkt. De termen “stoffer en blik” en “veegt u i. maar samen” waren zeer toepasselijk na deze tien dagen.). Verder: het genre opera dat ik eindelijk heb ontdekt () en de uit de hand gelopen CD-voorstelling van Absynthe Minded, samen met Lena (de volgende dag moesten we noodgedwongen allebei verstek laten op het werk. Allemaal de schuld van onze mannen, zeg ik u.). De samenwerkingen vond ik ook altijd heel tof: met Hendrik naar de Ramadan, met Bruno naar Bluenote, met Michel naar de Comedy Zone,…

Mijn “favorieten” opsommen vind ik echter bijzonder moeilijk. Het waren er zo veel en er is zo veel gebeurd. Gisteren een jaar geleden hadden we tot elf uur aan een tiental schrijvers uitgelegd wat bloggen eigenlijk was. Vandaag een jaar geleden stond het internet vol met ons project, stond het in alle kranten en hadden we opeens een hele hoop bezoekers. De bezoekersaantallen stegen gestaag en we merkten dat een hoop mensen dagelijks (of meermaals per dag) terugkwamen. Fijn was dat.
In dat jaar kwamen er een heleboel schrijvers bij, vielen er een aantal af maar waren er vooral veel mensen die zich engageerden om hun schouders onder dit project te zetten. We evolueerden van een los groepje naar een hechte bende die bijzonder sterk aan elkaar hangt en waar ik met veel plezier deel van uitmaak. Elk redactielid is het project zo genegen, iedereen werkt er zo hard aan en iedereen heeft er zo’n grote meningen over dat het een genot is om naar te kijken. Het geeft mij geloof in het feit dat er wel degelijk zoiets bestaat als engagement, sociale samenhang en belangeloze inzet. En leute maken zonder dat er geld aan moet verdiend worden.
En *dat* vind ik persoonlijk het beste wat het afgelopen jaar gebeurd is.

Uw mening? Geef ons uw favorieten op deze pagina.

projecten

Vic-to-ry.

Ik wil efkes, volledig stoeferig en met een ongelooflijk dikke nek, vertellen dat ik dus vandaag een maand gestopt ben met roken é maat.

ha!

*maakt V-teken en steekt armen in de lucht*

projecten

i. roept de hulp in van de computerwizzards.

Morgenochtend om tien uren ga ik naar het meisjeshuis, u weet wel: waar al die leuke jongedames rondhossen waar ik soms een beetje van begeleiding voor doe enzo.
Die leuke jongedames zijn er echter in geslaagd om de pc’s van het meisjeshuis, die zo al niet veel soeps waren, volledig om zeep te helpen. De ondingen lopen om de haverklap vast, zijn frustrerend traag en zitten waarschijnlijk vol virussen, spyware en meer van dat fraais.
Ik heb een tijdje geleden gezegd dat ik er wel eens naar zou komen kijken om te zien of ik ze weer in gang krijg, en dat gaan we morgen dus doen.

Mijn actieplan is voorlopig:

1. history volledig wissen. alle cookies en shit eraf.
2. AVG downloaden en laten lopen
3. een spyware programma downloaden en laten lopen (wat is het beste eigenlijk?Ad-aware?)
4. iets van registry cleaning?
5. dit ga ik ook proberen.
6. En dan misschien alle software die niet meer gebruikt wordt deleten.

Nog suggesties? Alle hulp is welkom…

projecten

Stand van Zaken.

Omdat Lien ernaar vraagt in de commentaren, een stand van zaken over het stop-project.

In cijfers
– Ik heb nog steeds niet gerookt, wat betekent dat ik nu mijn derde rookvrije week inga. In totaal ben ik vandaag bijna 17 dagen gestopt, of 390 uur om precies te zijn.
– In de dik twee weken volledige stop en de week halve stop (u weet wel, die eerste Zyban-week, toen ik maar vijf peuken per dag meer rookte) heb ik in totaal 28 pakjes Marlboro niet geconsumeerd. Goed voor zo’n 560 sigaretten.
– Dit alles betekent een besparing van 112 euri. En dan heb ik nog niet ingecalculeerd dat ik uitgaan momenteel een beetje vermijd en liever niet op café ga: ook al een besparing op zich.

In fysieke effecten
– De eerste drie dagen heb ik, zoals ik al eerder zei, bijzonder slecht geslapen. Badend in het zweet wakker worden van nachtmerries en onrustig liggen woelen. Het is me niet duidelijk of dit ligt aan de dubbele Zyban-dosis die ik toen net nam, of aan het nicotine-tekort. Dit effect is ondertussen verdwenen en ik slaap weer als een roos.
– Ik heb nog steeds last van dat vuile hoestje, maar oook dat is al iets beter. Sinds dit weekend, eigenlijk.
– Ik ben niet fitter geworden. Ik heb niet meer energie. Ik voel me niet gezonder. Maar daarvoor ben ik ook niet gestopt: ik heb het niet zo voor gezond en al.
– Ik ruik wel veel scherper, sinds een week. Ongeveer dagelijks zeg ik iets als “het ruikt hier naar pannekoeken/putjesgeur/gras/…” en antwoordt lief:”Ik ruik da niet ze”.
– Ik vind *niet* dat sigaretten op zich stinken. Integendeel. Ik vind *wel* dat mijn kleren vies ruiken als ik op café heb gezeten. In die mate dat ik er misselijk van word als ik thuiskom. Ik denk dat ik nog aan die geur moet wennen, ofzo.
– Ik ben nog niet zwaarder geworden. Ik snoep niet meer dan normaal.
– Als ik op café ga, heb ik de neiging om meer te drinken dan toen ik nog rookte. Waarschijnlijk is dat een compensatie (“dan mag ik tenminste nog iets…”), of een alternatieve manier van ontspannen. Dat is een werkpuntje voor volgende maand, dat terugschroeven. 1 ding tegelijk.

In emotionele effecten
– De eerste week na mijn stoppen, had ik het gevoel dat mijn leven een razende trein was die niet tot stilstand kwam. Ik vind ontspannen nu al iets makkelijker, maar het gaat nog steeds niet vanzelf.
– Ik merk dat ik nog steeds sneller geïrriteerd ben dan toen ik nog rookte. Wat mij waarschijnlijk *nog* moeilijker maakt om mee samen te leven dan normaal.
– Als ik veel stress heb en zeer moe ben(zoals donderdagavond en vrijdag) dan ben ik bijzonder huilerig. Normaal gezien ben ik nochtans geen bleiterken. Nu dus wel.
– Over het algemeen ben ik neerslachtig en verdrietig. Dat gevoel houdt nu ongeveer anderhalve week aan.
– Ik heb bij momenten last van jaloezie en van een lichte haat tegenover mensen die wel mogen roken van zichzelf.
– Ik kan dus niet zeggen dat ik gelukkig ben dat ik gestopt ben met roken. Au contraire.

In hulpmiddeltjes
– Een dubbele dosis Zyban is niet nodig voor mij: ik heb het niet moeilijker met 1 pil per dag dan met 2. Met 2 pillen slaap ik moeilijker. Ik neem er dus de laatste tijd over het algemeen eentje ‘s ochtends en enkel als het echt nodig is een tweede in de vooravond.
– Zoethout heeft vorige week een paar moelijke dagen helpen overbruggen, maar nu ben ik daar ook spontaan mee opgehouden.

Algemene conclusie.

Al bij al gaat het wel, dat stoppen. Maar om eerlijk te zijn is het moeilijker dan ik dacht. Ik zie er meer van af dan verwacht, vooral dan in effecten die ik niet had verwacht (zoals dat verdrietig zijn). De effecten die ik wel had verwacht (zenuwen, stress), die zijn dan weer veel minder.

En al projecten

Koud hoor.

Ge hebt zotte en ge hebt hele zotte. En dan hebt ge de mensen die meededen aan de bibberduik op de Blaarmeersen, daarnet.
Ik had zelf een onderhemdje, een T-shirt met lange mouwen, een kleedje, een wollen gilet, een jeansvestje en een blazerken aan en ik ben zo goed als bevroren. De mensen die meededen sprongen in zwembroek in de Blaarmeersen en deden alsof dat nog plezant was ook. Insane, I tell you, insane.

Morgen volgt een volledig verslag, met foto’s op Gentblogt. Ik was daar nl. in gezelschap van de familie Volume 12, Hendrik en O. aka Mr. Citylab. En daarna kwamen we Meneer Waterschoot ook nog tegen.

Het zijn straatlopers, de Gentbloggers.

Update: Ze staan erop!