projecten

internet projecten

Kerygma 2.0.

Op deze fantastische veertienden van maart 2006, zijn wij bijzonder vreugdevol u Kerygma 2.0. voor te stellen. Meer uitleg volgt, eerst ga ik rap eens testen zie.

En als er iets niet klopt: roepen é….

Update.
Ik ga de komende dagen nog een beetjen prutsen, maar het ergste is achter de rug nu. Olé!

Update 2.
– De boel is een beetje smaller gemaakt. Als het nu nog niet goed is, dan is het tijd om een groter scherm te kopen.
– Er zit wat meer contrast in, roze zelfs.
– Dat gedoe van Steven is voor later deze week, want dat snap ik nog niet.
– De letters vergroten doe ik lekker niet. Ik vind dat niet mooi. Maar het staat u natuurlijk vrij zelf uw tekengrootte aan te passen in uw browser.

Update 3.
Doe eens een F5!

projecten

Engagement en inspraak.

Ik ga het nog één keer over Gentblogt hebben, om de simpele reden dat ik daar veel mee bezig ben. Zij die het niet geïnteresseerd zijn: straks ga ik ook nog iets schrijven over onze planten en over Lien haar persconferentie, maar u kunt dus nu gerust even wegzappen.

Weet ge wat ik vreemd vind aan Gentblogt? Dat mensen denken dat ze als lezer het recht hebben om inzichtjes te poneren over hoe de boel moet gerund worden. Dat klinkt grover dan ik het bedoel, want ik ben zeker en vast voor vrijheid van meningsuiting en iedereen mag voor mijn part honderden meningen hebben over alle onderwerpen die op Gentblogt aan bod komen. Het staat elkeen vrij Gentblogt fantastisch dan wel ongelooflijk kut te vinden. Ik heb daar geen problemen mee.
Waar ik wel problemen heb is met commentaren als “Gentblogt slaat met deze beslissing de bal serieus mis” “Mijns inziens kan het niet dat Gentblogt deze keuze maakt” en “en politiek randje dat er m.i. te veel aan is.”.
Ik zal u even uitleggen waarom zie.
Een paar maand geleden heb ik samen met een aantal Gentblogt-mensen veel energie gestoken in het zoeken naar een structuur die de schrijvers de inspraak zou geven die ze verdienen. Ik geloof namelijk heilig in het universeel principe van de vrijwilliger: zonder inspraak geen engagement. Wij hebben dan ook met de Gentbloggers de laatste maanden hard gewerkt aan allerlei bestuursdocumenten, statuten en meer van die saaie dingen. We hebben een kader geschapen waarin de inspraak niet enkel een loze belofte is, maar een verplichting en een aspect dat vanaf nu onlosmakelijk verbonden is met onze werking. Stevenn noemt het soms “onze oefening in basisdemocratie”. En ik ben trots op dat onze basisdemocratie begint te werken.

Nu ben ik van mening dat het principe “zonder inspraak geen engagement” ook geldt in de omgekeerde richting. “Zonder engagement geen inspraak”, bedoel ik dan.
Het is makkelijk om tijdens een koffiepauze op het werk even op Gentblogt uw mening te komen poneren op deze of gene beslissing genomen door de redactie. Uw inzichtjes op tafel te gooien. Het gezond verstand en de besluitvorming van de schrijversgroep even in twijfel te trekken en dan gezwind verder te gaan met uw dagelijkse bezigheden. Ik zeg u nu: daar heeft u geen enkel recht toe.
Als u een mening hebt over hoe Gentblogt bestuurd moet worden, dan mag u die vertellen en ik zal met het grootste plezier luisteren. Wij vragen dan wel wat engagement in de plaats: dat u uw tijd investeert in Genbtlogt, dat u af en toe een stukje schrijft, dat u deelneemt aan de redactievergaderingen en dat u mee in discussie gaat op onze interne mailinglijst. ( We vragen u ook dat u het project genegen bent, dat u zich kunt vinden in onze filosofie, dat u zich verdraagzaam kunt opstellen en dat u er geen verborgen agenda op nahoudt; maar dat is een andere zaak).
Tijd. Energie. Engagement.
U heeft daar geen zin in? Dat geeft niet. maar dan heb ik ook geen zin om naar uw kritiek te luisteren over de besluiten die de redactie neemt.

nah.

Update: Ten eerste is dit mijn mening, geen Genblogt-standpunt. Ten tweede wil ik hiermee onze lezers zeker niet in een hoekje duwen. ik zeg enkel: als mensen de redactie willen afrekenen op hun beslissingen en het beleid van Gentblogt willen beoordelen en veroordelen, dat ze daar *geen* recht toe hebben. Vooraleer je mee mag beslissen of iemand van de redactie in de politiek mag gaan, of ofdat we vaten van het VB al dan niet aannemen, moet daar engagement tegenover staan.

projecten

Rel.

Het lijkt wel alsof we de laatste tijd om de paar dagen een relletje hebben, daar op Gentblogt. Het belang en zijn vaten, KVK die wil bedankt worden, Lien op de lijst, BVA die weinig journalistiek verantwoord uithaalt om zijn frustratie te kanaliseren…het houdt niet op.
Het is vreemd dat iedereen ons de laatste tijd belangrijker lijkt te vinden dan wij onszelf en ik blijf met stijgende verbazing gadeslaan hoe druk mensen zich kunnen maken over ons.

Ik moet daar altijd een beetje om lachen, dan. Eigenlijk. U ook?

projecten

Vier uur.

Vier uur ben ik bezig geweest met het zoeken naar de oorzaak van de slechte connectie op lief zijn computer. Vier uur drivers installeren en prusten.
Maar.
Ik denk dat het werkt nu.

*kruist haar vingers*

mediagedoe projecten

Films Februari 2006

Na januari komt februari.
Wegens een zopas aangekochte DVD-reeks van Desperate Housewives: een kalme maand op filmgebied.

17. Seven Years in Tibet (Jean-Jacques Annaud)
Ik heb deze film al een vijftal keer gezien, maar lief nog nooit. Aangezien hij baas is bij ons thuis (ahum) heb ik dus braaf meegekeken.
Bruno lacht mij ermee uit, maar ik vind Brad Pitt dus wel degelijk een goede acteur. En deze film blijft ook na een zoveelste zit aantrekkelijk om naar te kijken door het fantastische landschap van Tibet. Ik wil daar naartoe.
=> Als u hem nog niet heeft gezien, wat ons zeer zou verwonderen, kijkt u dan maar eens als hij volgende week weer ergens op de lichtbak wordt getoond.

18. Walk the line (James Mangold)
Wij zijn hier thuis nogal zot van Johnny Cash, dus deze film kon alvast niet stuk voor ons. Neef, die voor de gelegenheid mee was naar de filmzaal, kende Cash van tevoren niet zo goed, maar is nu ook helemaal into johnny.
Reese Witherspoone, daar had ik schrik van vooraf. Begrijpelijk, als een mens Legally Blonde in overweging neemt. Maar ze heeft dat goed gedaan.
=> Als hij uitkomt op DVD, staat ie binnen de week in onze kast. ‘nough said.

19. The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy (James Mangold)
Ik heb het boek indertijd met veel plezier gelezen, en ik had vanalles in mijn hoofd. Beelden, gezichten, mijn eigen special effects.
Ik was niet naar de cinema geweest om het debacle van The Beach niet opnieuw mee te maken. (ah, The Beach van Garland. één van mijn favoriete boeken. Tot de di caprio-janet het helemaal kapot heeft gemaakt in mijn hoofd.). We stonden deze maand echter in de videotheek en lief wilde de film gaarne zien. Ik heb eerder in deze post al gezegd dat hij baas is bij ons thuis, dus u weet wat het gevolg is: we hebben de film gezien. Ik vond hem onderhoudend, maar niet fantastisch. Ik vond hem grappig, maar niet hilarisch zoals het boek. De beelden kwamen niet echt overeen met die in mijn hoofd. Gelukkig ben ik hem ondertussen (2 weken ofzo later) al helemaal vergeten.
=> bwoah. als u het boek niet heeft gelezen, kan het geen kwaad de film te huren, veronderstel ik.

20. Elizabethtown (Cameron Crowe)
Kijk, ik heb het bij momenten wel voor een goeie “wijvenfilm” zoals sommige vreemde heerschappen uit mijn vriendenkring het genre durven te bestempelen. Een vleugje humor, wat romantiek, een doos kleenex voor de ontroerende momenten: ten gepaste tijde kan ik daar best van genieten.
Maar niet zo één zoals Elizabethtown: saai, inspiratieloos, niet grappig en zelf qua oppervlakkigheid niet geslaagd te noemen. Of zoals lief zei: “Ik ga slapen. zo saai, maat”
=> Awoert!

21. Dekalog, jeden. (Krzysztof Kieslowski)
“I am the Lord thy God; thou shalt have no other God but me.”
Deel één van de tien. Op en top een Kieslowksi: traag en gevoelig, met een hartverscheurend einde. Ik heb moeten wenen.
=> huren die handel. Bij mijn weten is er maar één videotheek waar je ze kan halen. En ik verklap niet welke tot ik ze alle tien heb gezien.

22. Dekalog, dwa (Krzysztof Kieslowski)
“Thou shalt not take the name of the Lord thy God in vain”
Zeer aangrijpend verhaal over een dokter die twijfelt of hij God mag/zal spelen. Opnieuw Kieslowski, en opnieuw zeer typerend.
=> Applaus!

23. Dekalog, trzy (Krzysztof Kieslowski)
“Honour the Sabbath Day”
Iets minder dan de andere, maar dat maakt deze film nog altijd stukken beter dan 90% van de films die ik heb gezien.Zeer mooi hoe liefde en bedrog zo nauw worden verweven dat het pijn doet.
=> Nog applaus!

24. Eyes Wide Shut (Stanley Kubrick)
Al verschillende keren gezien, maar ik blijf hem goed vinden. Mysterieus. Spannend. Sexy bij momenten. Angstaanjagend op andere momenten.
=> Als u hem nog niet heeft gezien: Schaam op u!

25. Minority Report (Steven Spielberg)
Het heeft zeer lang geduurd voor ik meewas: een zeer gecompliceerde en ingewikkelde film. Ik heb ook constant het gevoel dat er vanalles niet klopt. Lastig.
Maar: wel spannend en in een unk-what’s-happening-kinda-way bijzonder boeiend. Agatha is fantastisch mooi, vind ik. Zo fragiel en al. Kippenvel.
=> kijken, maar niet als u te moe bent. Deze film vraagt enige concentratie.

26. Ray (Taylor Hackford)
Jamie Foxx zet een geloofwaardige Ray Charles neer. Net als bij Walk the Line: een film over muziek, drugs en lifde.
Jammer genoeg ligt de muziek me minder dan van Cash, hoewel ik moet zeggen dat Charles blijkbaar meer nummers geschreven heeft dan ik dacht. Sommige stukken had ik graag meer uitgewerkt gezien, maar de film duurde nu al vreselijk lang.
=> ontspannen muziekfilm. Soms een beetje te oppervlakkig, maar ook een tikje langdradig.

© All Rights Reserved 2021 Theme: Promos Blog by Template Sell.