Alles van waarde is weerloos
Hij is een keukeninstallateur met heel mooie kasten. We vragen informatie.
ik: knap, die kasten. maar dat werkblad is niet mijn ding. Maakt u ook werkbladen in beton?
hij: in beton? *unk-gezicht*
ik: ja, in gepolierd beton. Met zo’n mal enzo.
hij: euhm. wel. ik heb dat nog nooit gedaan. maar ik zal dat wel kunnen, hoor.
Om één of andere reden is dat niet het antwoord dat mij een contract doet tekenen, meneer.
Premies, daar kunt u veel geld mee uitsparen als u verbouwt, wist u dat? Eandis geeft er een paar, de stad, de overheid. En voor elk van die premies heeft u een ander attest nodig, een ander formulier en een andere contactpersoon. Het is bij momenten zeer verwarrend en slopend. En een vervelend werk om het allemaal uit te zoeken. Gelukkig kan je dat allemaal na de werken, en heb je meestal een jaar de tijd voor de aanvraag. Dat is maar goed ook, want administratie is al niet mijn sterkste kant (Lief komt er zelfs helemaal niet bij kijken, dus die vermeld ik zelfs niet) en verwarrende en ingewikkelde administratie al helemaal niet. Ik laat mijn ubersimpele belastingsaangifte invullen door een boekhouder, weetwel.
Maar er is dus één premie van de Stad Gent die van tevoren moet aangevraagd worden en dat is die voor vernieuwing van de verwarmingsketel. De premie zelf is niet min, 1000 euro, en dat is al eens de moeite. En ik heb dat dus gisteren ontdekt. Paniek! Dus heb ik gisteren het formulier ingevuld, Lief de akte laten kopiëren en zelf om 15.45h (sluitingstijd: 16h) het kadaster binnengestormd om het juiste attest.
En vandaag stond ik dus op de bevoegde dienst met alle papieren.
Zij: en wanneer beginnen de werken?
Ik: maandag om acht uur, mevrouw
Zij: allez, net op tijd é
Een klein gevoel van triomf jubelt al de hele dag in mijn hart, jawel.
Zo. De kogel is door de kerk. Maandag wordt onze nieuwe verwarming geïnstalleerd. Gisteren is de chauffageman langsgeweest met zijn offerte, we hebben wat uitleg gekregen en het machine dat ons de komende tig jaar van warmte zal voorzien is een Buderus GB142 geworden, met boiler. Deutsche Grundlichkeit, jawel. En ook superzuinig en geluidsarm (het ding komt in het bureau van lief, dus zulks was toch een vereiste).
De uitvoering die we nodig hebben is een 30KW. Veel, inderdaad, maar we hebben een huis van 260 m² te verwarmen, weetwel.
Deze keer waren we er wel op de juiste dag, jawel. En we hebben gezien waarvoor we kwamen: de kleur van de muren. En die was zoals we het in ons hoofd hadden. Klein probleem is dat het boek dat we nodig hebben om de kleur te laten maken meer dan 300 euro kost. Als er dus iemand Polychromie architecturale van Le Corbusier liggen heeft, en we zouden dat eens mogen inkijken, roep gerust. Eeuwige dankbaarheid zal uw deel wezen.