Neen!

mediagedoe Neen!

Man bijt zeehond.

Gisteren ook man bijt hond gezien?
In de rubriek “wordt gevolgd” waren onze sympathieke reporters op bezoek bij een man die de zee in huis probeerde te halen, hoewel hij in Mechelen woonde. De meneer in kwestie zocht dan maar zijn toevlucht tot kaarsen in de vorm van vuurtorens, schilderijen met zee-taferelen en beeldjes van garnaalvissers.
We leerden eveneens dat hij overwoog het geluid van de branding op te nemen op cassette, want dat kikkerfonteintje in zijn living gaf toch niet hetzelfde effect.
Gedurende tien minuten zagen we hoe de zeebonk postuurkes schikte tenwille van de symmetrie en het evenwicht .

Behoorlijk verontrustend allemaal, maar ieder zijn meug natuurlijk. De één leest een goed boek, de ander is obsessief met lelijke keramiek van het zee-thema bezig.
Echt verontrustend werd het echter pas toen deze meneer ook even werd gefilmd in zijn beroepsomgeving: de VUB. Tijdens een consultatie dan nog.
En nu vraag ik me al de hele ochtend af: is die piraat echt een gediplomeerd dokter? En zou u nog patient willen zijn bij hem na deze reportage?

Neen!

Stop!

Laten we wel wezen: het is nu al genoeg geweest met dat winteren.Soms moeten we het toegeven…het wordt nix meer. Al een week sneeuwt het en toch wordt de witte vacht niet dikker dan een paar milimeter en blijft het hele gedoe bovendien niet liggen. En wat heb je aan sneeuw als je er niet in kunt rondhossen, geen sneeuwballen kunt gooien naar andere kindertjes en -nog het ergst van al- geen sneeuwman kunt maken?
Ik zeg het u: dan is sneeuw volledig nutteloos.
Dus, weergoden, als het dan toch niet echt wil lukken dit jaar om er een deftige winter van te maken, laten we dan maar meteen naar de lente overstappen ja?

Het is tijd voor bloesem, terrasjes, waterzonnetjes en kriebels in de buik. Ik van mijn kant ben er alvast klaar voor: de kast ligt vol met topjes en t-shirts uit de nieuwe collectie, de lokken zijn voorzien van een coup soleil en er is een liefje voorzien om lente-kriebelig mee te doen.

Bring it on!

Neen!

Kijk uit met i.

Daarnet op de grote weg was het weer eens van dattem: voor mij een meneer die duidelijk in de goed oude tijd zijn rijbewijs zonder test heeft meegekregen op het gemeentehuis. Vijftig per uur waar je negentig mag, invoegen zonder pinken en opeens op de rem gaan staan om dan aan dertig de afrit te nemen. Sjonge sjonge toch.
Bij deze geef ik u, lieve lezertjes, een lijstje mee hoe u in de toekomst dergelijk gevaar op de weg tijdig kunt detecteren. Anticiperen en defensief rijden zijn immers het geheim van iedere goede automobilist.

1. Als u een radio2-sticker op de achterruit ontwaart: wees voorzichtig.
2. Wanneer op dezelfde achterruit ook nog een VTM-sticker gekleefd is, is er reden tot lichte paniek. Deze bestuurder heeft een plotse drang tot van vak veranderen zonder daarvoor enig teken te geven.
3. Een automobilist met een hoed op, rijdt niet vaak met de auto. Hou afstand!
4. Indien er een man aan het stuur zit en de rest van de wagen is volgestouwd met madammen-met-een-mis-en-plis, kunt u er vanop aan dat een ongeluk niet veraf is.
5. Dicht bij het stuur hangen, met de neus op de vooruit, is �cht een teken van verminderd zicht. Dat is niet voor het gemak, dat is niet omwille van een klein gestalte. Neen, het is wel degelijk beginnende blindheid.
6. Lada’s zijn altijd fout.

Neen!

wat hou ik weer van de wereld, vandaag.

Niet dat ik eraan meedoe, aan al dat valentijnsfeestjolijt, maar toch…er zijn wel geschikter dagen om de liefde te vieren dan 14 februari 2005, me dunkt. We verduidelijken: 14 februari 2005, dat is een maandag, waarop ik om kwart voor zeven word wakkergewekkerd. Bovendien is het ijskoud, hagelt het in Gent, is het verkeer een absolute chaos en zoemt de lamp in mijn kantoor alsof er een schizofrene maya-de-bij een zelfmoord in aan het pogen is. Ik wil maar zeggen: happy freakin’ Valentine’s, iedereen!

Neen!

elementaire beleefdheid.

Tijd voor serieuze dingen.Het moet niet altijd voor te lachen zijn é, meneer.Deze morgen een mail van Smetty in de elektronische box, over dat ze overgenomen werd op een planet-blog. Ik vermeld hier zeer bewust geen link, want ik wil geen reclame maken voor dit initiatief.
Op zich zou het geen probleem zijn, zo’n overzichtsblog waar verschillende blogs op gecombineerd worden, ware het niet dat degenen die erop te lezen zijn niet van tevoren werden ingelicht. De initiatiefnemer heeft ze er gewoon lekker opgezwierd en het was dan ook een complete verrassing, deze ochtend.
Iedereen doet zijn eigen zin natuurlijk en een beetje anarchie en initiatief kan de wereld alleen maar spannender maken, maar dit is gewoon een kwestie van elementaire beleefdheid. Je spreekt met twee woorden. Je wast je handen voor het eten. Je zegt vriendelijk goeiedag tegen de mensen. En je neemt geen blogjes over van mensen die van nix weten. Zozijn wij thuis opgevoed, en hopelijk u ook.
Dit voorval zorgde voor enig denkwerk ivm. copyrights. Hoe zit dat eigenlijk met de dingen die je op je blog publiceert? Ben je ergens wel beschermd? Het is een heel grijze zone, dat internet: iedereen linkt en citeert er maar op los, en dat is op zich heel leuk. Maar wat als een paar snodaards dingen gaan pikken en ze als eigen werk publiceren? Gaan we die dan gewoon allemaal samen gezellig op hun gezicht timmeren?