Beken het eens, wie is het genie die uit de tv-montage van SPAAK (Kommil Foo) de verhaallijn heeft weggeknipt? Zo slecht gemonteerd zeg.
Ik en mijn grote muil. Gisteren stonden wij samen klaar om richting school te karren voor een monitoraat, en net op dat moment: de deurbel. Nu is het tegenwoordig als de bel gaat meestal mijn buurmeisje die iets nodig heeft voor school — ze hebben thuis geen krant, wij wel en wij doen bovendien niet vaak ons oud papier weg. Dus zijn we verworden tot het documentatiecentrum van de BP, de laatste weken. Trouwes: gigantisch veel documentatiemappen moeten die gasten maken, tegenwoordig. Over kantoor-artikelen, over vacatures, over soorten bureaus, over ergonomie. Een beetje variatie in uw opdrachten, juf Handel. Maar ik dwaal af –. Het buurmeisje was op school, maar voor de deur stonden twee glimlachende mevrouwen. Met een folder in hun hand.
– Dag Juffrouw
(ze scoorden daar punten mee, moet ik zeggen. Ik word steeds meer mevrouw genoemd tegenwoordig en ik kan niet zeggen dat dat me bevalt)
– Dag dames
– wij komen eens langs om u te vertellen wat voor kracht en steun het geloof kan betekenen
– oei, maar dat interesseert mij eigenlijk niet
– dat is raar. mogen we u een beetje lectuur geven anders?
– Goh neen, ik ga dat toch niet lezen en dan is dat zo verspild. Ik heb echt geen interesse.
– Dat is raar (*wijst naar 11.11.11-poster aan mijn raam*), want ik zie dat u bekommerd bent om de Afrikaanse boeren en de bijbel zegt daar heel hoopvolle dingen over. Het geloof kan dat allemaal veranderen, de honger en de armoede. God zal iedereen redden.
Kijk. Dat, lieve lezers, is het moment waarop een normaal mens zwijgt, nog eens bevestigt geen interesse te hebben en dan de deur dichtdoet. Normale, verstandige mensen, doen dat zo. Mensen met een ingebakken huiver voor religie en een slechte zelfbeheersing, die doen dit.
– Daar heeft god, de bijbel en het geloof absoluut niks mee te maken.
– Dat mag u niet zeggen
– Dat mag ik wel zeggen. De mens, die moet die zaken oplossen. Vertrouwen op een god, dat is uw eigen verantwoordelijkheid ontlopen
Bon. Wat volgde was een uitleg van 10 minuten of de redding en de kracht en de blahblah. En het enige dat ik kon denken was: Waarom kunt ge ook nooit zwijgen, kalf dat ge zijt.
Na tien minuten heb ik resoluut gezegd dat ik geen interesse had en de deur gesloten. Misschien hadden ze hiernaast meer succes.
Ik heb korte benen en ik ben lui. Ogenschijnlijk heeft het één niks met het ander te maken. En toch resulteert die combinatie in een bijzonder vervelend feit: ik heb ondertussen al drie zomerbroeken gekocht die nog moeten ingelegd worden. Maar naar de naaister rijden en het effectief laten doen: ho maar.
*zucht*
Ligt ge in uw bed, na een bijzonder aangename avond. Trots dat ge het niet te laat hebt gemaakt (twee uur naar huis, meneer), zacht te slapen. Opeens begint uw kat, die zoals altijd slaapt in het zeteltje op de slaapkamer, heel luid te janken, te blazen en sissen. Ge verschiet, ge zet u recht en ge ziet een andere kat weglopen.
Ge kent die kat: het is de zwerfkat die sinds een paar weken de hele buurt terroriseert, de andere katten aanvalt en overal sproeit en zijn gevoeg doet.
Ge staat op, slaapdronken en uw lief rent het beest achterna. De kater vlucht in het bureau van uw lief, en glipt vervolgens de trap af naar beneden.
Uw lief roept: doe de deur van de living dicht en de keukendeur open. De kater blaast en valt aan. Uw lief probeert hem te pakken en krijgt een gemene klauw. Even flitst het door uw hoofd dat het misschien niet zo verstandig is dat ge hier allebei in uw ondergoed staat, wegens bloot vel en al. Ondertussen vlucht het volledig wilde beest onder de kast en kiest uw eigen kat het zeker voor het onzekere en gaat buiten op de muur zitten.
Ge neemt een borstel, het beest spurt vanonder de kast en er volgt een wilde achtervolging door de living, waarbij de kater u verbaast door zijn snelheid en hoogte van springen. Uiteindelijk (na tien minuten) slaagt uw lief erin om het beest buiten te jagen.
Ge overziet de ravage, merkt dat al het eten van uw kat op is, en ruikt ook dat de kater al een tijd in huis was. Er is gesproeid in de keuken, de living, de gang, uw bureau, zijn bureau. Uw lief lokt uw eigen (geheel oversture kat) weer binnen en ge gaat slapen.
De zondag spendeert ge met uw huis kuisen om de degoutante geur weg te krijgen en informeren bij de buren of iemand de kat kent. Iedereen kent hem, en heeft last van hem: hij terroriseert andere katten, steelt eten, sproeit overal,…Eigenaar: onbekend.
Het mailtje naar de milieudienst voor de kattenvanger is al vertrokken. Wij hopen ondertussen op een kalmere nacht, vandenacht.
Soms ben ik ambetant van mijn eigen moeilijk karakter. Ik kreeg via mijn contactformulier volgende mail binnen.
WAAR precies kan ik de hele reeks DEKALOG (bij voorkeur met nederlandse ondertiteling) kopen (of eventueel huren) ?
En ik kan mij er dus echt niet toe brengen om een mail zonder aanspreking, groet of naam én waarin ook nog eens naar mij geschreeuwd wordt, te beantwoorden. En ik weet dat wel, dat dat waarschijnlijk een mens is die niet zo internetterig is, maar het gaat echt niet.